Aan de kant blijven staan is geen optie

18 april 2019

Bestuursvoorzitter Adrie Groot van kinderopvang- en onderwijsorganisatie Blosse doet mee aan een inspiratiebijeenkomst met een aantal leidinggevenden, IB’ers en leerkrachten van Blosse. Op basis van veel praktijkvoorbeelden neemt coach Jaap Peters de groep mee in een wereld van toenemende behoefte aan eigenaarschap, eigen regie en verantwoordelijkheid, en de rol die ieder hierin zelf kan spelen. 'Aan de klant blijven staan kan niet meer', blogt Adrie, 'iedereen moet een actieve, pro-actieve, interactieve, constructieve rol op zich nemen en geen afwachtende en oordelende rol.'

‘We zien in het onderwijs een grotere focus op het kind en de rol van het onderwijs om deze kinderen te ondersteunen in hun ontwikkelingsproces naar zelfstandig en constructief, kritisch en creatief deelnemer van de huidige en zeker de toekomstige samenleving.In dit verband staan de 21th century skills van leerlingen volop in de belangstelling.

Het is de taak, verantwoordelijkheid, en zo je wilt ‘plicht’ van het basisonderwijs en de opvang om kinderen in dit ontwikkelingsproces optimaal en professioneel te ondersteunen. Dat vraagt veel van de beschikbaarheid van de juiste professionaliteit, kennis en vaardigheden van de volwassenen om het kind heen. Hoe zit het eigenlijk met de 21th century skills van deze professionals? Is het geen voorwaarde dat deze professionals in denken en doen het goede voorbeeld geven? Als we het eigenaarschap van kinderen in het leren, ontwikkelen en onderwijs willen versterken, dan is het van belang dat we als professionals ook dat eigenaarschap laten zien.

Het is natuurlijk niet zo moeilijk om te wijzen naar overheid, staatssecretaris, inspectie en schoolbestuur, maar de uitdaging is om de ontwikkeling te starten vanuit zelfreflectie. Op zoek te gaan naar waar eigen regie en verantwoordelijkheid een bijdrage kunnen leveren aan de ontwikkeling van jezelf en anderen, collega’s en leerlingen.

“De minister heeft alweer de volgende toets verzonnen”, “de inspectie let alleen maar op de opbrengsten”, “heb je het bestuur weer dat ons lastig valt met lijstjes en verzoeken om data”. Veel wordt ervaren als een bijdrage aan de afrekencultuur. En zo passeren in de gesprekken nog vele andere voorbeelden die aangeven waar de professional, directeur of leerkracht, allemaal last van heeft. De roep om veiligheid, vertrouwen, met rust laten kun je elke dag wel ergens horen.

Maar welke rol speel je daar zelf in? Is het wel terecht om de verantwoordelijkheid voor een veilige, overzichtelijke, rustige en vertrouwelijke omgeving geheel bij de ander te leggen? Of kan je daar zelf ook een rol in spelen? Heb je daar zelf ook een verantwoordelijkheid in?

• Wacht niet op vertrouwen, maar geef het in ieder geval zelf aan kinderen, collega’s, directeur en bestuur.
• Wacht niet op veiligheid, maar lever zelf een actieve bijdrage door bijvoorbeeld te praten met je collega’s, je bestuurder en niet over elkaar?
• Wacht niet op rust, maar ga het gesprek aan om in gezamenlijkheid op zoek te gaan naar ruimte en overzicht. Wat kan anders, eenvoudiger.

 

Het is gemakkelijk om je te verstoppen achter druk, ‘ik heb er niets mee’, ‘nu even niet’. Maar komen we dan samen wel verder? Toch is er ook een andere wereld. Zelf ben ik diep geraakt door de Ubuntu Filosofie die uitgaat van “Ik ben, omdat wij zijn”.

In een professionele cultuur levert iedereen een bijdrage, binnen eigen mogelijkheden en op basis van eigen kracht en talenten. Een bijdrage aan je eigen professionalisering, maar zeker ook aan die van anderen. 

Aan de kant blijven staan is geen optie.’

Adrie Groot is voorzitter van het College van bestuur van Blosse.

(Foto: Future by Nick Youngson - CC BY-SA)