Zoeken

In deze bijzondere aflevering duiken we diep in de kern van wat school werkelijk de school maakt. Jan Masschelein en Maarten Simons, beiden verbonden aan de Katholieke Universiteit Leuven, nemen ons mee in hun visie op de school als een plek van vrijheid, gelijkheid en vorming. Ze belichten hoe scholen nieuwe generaties de kans bieden zich tot werelden te verhouden, voorbij de dominante prestatiedrang en het efficiëntiedenken.

Na een kritisch-pedagogische fase besloten Masschelein en Simons te pleiten voor een herwaardering van de school als een fysieke, sociale én publieke ruimte die van fundamenteel belang is voor de democratie. In een tijdperk van toenemende digitalisering en personalisering door AI, stellen zij dat het juist nu cruciaal is om die unieke eigenschappen van de school te beschermen die élk individu de ruimte geeft om diens eigen toekomst vorm te geven. Hoe kan AI een plaats krijgen binnen het onderwijs zonder de vrijheid, gelijkheid en vorming te ondermijnen?

Deze aflevering biedt stof tot nadenken over de toekomst van onderwijs in een wereld waar technologische vooruitgang en maatschappelijke verwachtingen soms botsen met pedagogische idealen. Een inspirerende oproep om opnieuw ruimte te maken voor echte aandacht, fysieke aanwezigheid, en de mogelijkheid om als mens in vrijheid te zijn en worden.

Mentioned in this episode:

Nivoz.nl/podcast

De podcast is een productie van Stichting NIVOZ. Meer verhalen en series over onderwijs en pedagogiek vind je op nivoz.nl/podcast.

Een portret van Mike, die als pedagogisch conciërge werkt aan de Thorbecke Talentschool in Nieuwerkerk. Met een grote glimlach heette hij ons welkom. Terwijl wij onze lampen, camera's en audio-apparatuur naar binnen sleepten grapte een leerling dat Mike niet moest denken dat we voor hèm kwamen, waarop Mike warm zijn brede arm om de schouder van de leerling sloeg. Tijdens de rondleiding deelde hij boksen uit aan leerlingen, maakte hij gebbetjes met ze. De fijne band was voelbaar door het hele gebouw. Dat past bij wat zijn oud-collega Inge schreef: 'De boze leerling, de ongeziene leerling, de lieve leerling, Mike ziet ze allemaal op een manier die voor hen goed is. Mike is meer pedagoog dan conciërge.'