Waar loopt dit kind warm voor?

13 november 2024

Waar wij als school, leraar of begeleider het verschil in kunnen maken voor een kind, is op zoek gaan naar de unieke eigenschappen van een kind. En dat begint met kijken waar een kind warm voor loopt. Zo zette leerkracht Bart Heeling ook Job ‘aan’, een jongen die sociaal wat onhandig was en bij gym niet de beste. Jaren later komen Job en Bart elkaar weer tegen.

‘Hé, meester Bart!’
Ik kijk opzij en daar staat een stoere, gespierde, boomlange kerel met een bosje bloemen in z'n hand. Ik herken hem direct. Job, m'n leerling op de reguliere, thematisch ingerichte, basisschool waar ik lesgegeven heb. Hij is vier jaar m'n leerling geweest, want zijn groep groeide telkens met me mee.

‘Job! Wat leuk zeg, dat moet al zo'n tien jaar geleden zijn. Toen keek ik omlaag naar je, nu moet ik omhoog kijken haha. Gaat het goed met je?’

Ik ben oprecht benieuwd, want ik kan me herinneren wat voor leerling hij vroeger was. Een stille, onzekere jongen, bij wie het rekenen, schrijven en lezen moeilijk op gang kwam. Sociaal nog wat onhandig en bij gym niet de snelste. Maar hij had een radiografisch bestuurbare auto en vliegtuig; hij hield van techniek! Tijdens het thema 'techniek', wat we zes weken deden, werd hij enthousiast en ik besloot hem te lanceren als de technische jongen in de groep. Elke keer wanneer een leerling bij mij kwam voor een probleem met computer of koptelefoon, zei ik steevast: ‘Moet je even bij Job zijn.’ Ik gaf hem batterijen in zijn vak, en liet hem ook de lege verzamelen.

Op een gegeven moment wisten Job en de klasgenoten niet beter dan dat Job de technicus van onze groep was. Dat bleef die jaren zo.

‘Ja, het gaat heel goed! Na de middelbare school heb ik m'n MBO techniek afgemaakt en nu ben ik sinds kort gestart op het HBO; ik wil ook docent worden in, je raadt het al, techniek. Ik kan me nog goed herinneren van de techniek bij jou in de klas.’

Ik voel een hele strook kippenvel over m'n armen gaan.
‘En waar is dat bosje bloemen voor?’
‘Voor m'n vriendin. We hebben vandaag een jaar verkering.’
‘Gefeliciteerd jongen en veel geluk.’

Kansengelijkheid
Kansengelijkheid is eigenlijk een misleidende term. Kansen zijn namelijk nooit gelijk. Ze kúnnen niet eens met elkaar vergeleken worden, want ieder kind groeit anders op.
Waar wij als school, leraar en begeleider het verschil in kunnen maken voor een kind, is op zoek gaan naar de unieke eigenschappen van een kind. En dat begint met kijken waar een kind warm voor loopt. Waar het in geïnteresseerd is. Wat het leuk vindt. Intrinsieke motivatie.
En dáár de focus op leggen.
Zo verbeter je de kansen voor ieder kind; ieder kind heeft namelijk recht op kansONgelijkheid, binnen gelijkwáárdigheid.

Dit blog is met toestemming overgenomen van de LinkedIn-pagina van Bart Heeling

Bart Heeling heeft in 2011 een master special educational needs als gedragsspecialist afgerond en werkt sinds enkele jaren als leerkracht in het speciaal onderwijs cluster 4.