Onderwijs voor thuiszitters

15 april 2024

'Onder veel onderwijsprofessionals, beleidsmakers en hulpverleners bestaat de misvatting dat de beste remedie voor thuiszitters is om het kind zo snel mogelijk weer de schoolbanken in te krijgen.' Thijmen Sprakel is docent en vader van een ‘ex-thuiszitter’ en vindt dat er een andere vraag gesteld moet worden. Welke vraag dan, dat legt hij uit in dit artikel.

Ik ben vader van een 'thuiszitter' geweest. Ik zeg “geweest”, want ondertussen zit hij weer op (een Agora) school. Thuiszitter is ook eigenlijk niet het goede woord, want toen hij 'thuis' kwam te 'zitten' besloot hij niet bij de pakken neer te gaan zitten. Hij wilde met zijn handen werken en vond een baan bij een oud ijzerhandel. Daar heeft hij op 13-jarige leeftijd leren lassen, heftruck rijden, klanten helpen in het Engels,  heeft hij zonnepanelen aangelegd en vele andere skills ontwikkeld.

Als docent en intern begeleider had ik goede banden met de leerplicht en kon ik dus zelf een stageconstructie regelen waarmee hij een jaar lang drie dagen in de week stage mocht lopen en vrijstelling kreeg van de leerplicht. Helaas heeft niet iedere ouder die mogelijkheid.

Onder veel onderwijsprofessionals, beleidsmakers en hulpverleners bestaat de misvatting dat de beste remedie voor thuiszitters is om het kind zo snel mogelijk weer de schoolbanken in te krijgen. De centrale vraag aan de zorgoverlegtafel (ik heb er tientallen meegemaakt als ouder én als IB'er) is altijd: 'Hoe krijgen we het kind weer naar school?' En ik hoop van harte dat we in 2024 voor altijd afstand kunnen nemen van deze vraag in het zorgoverleg of in ivoren torens in Den Haag. De juiste vraag moet zijn:

Hoe kunnen we dit kind onderwijs bieden dat bij hem/haar past?

Dat kan in de schoolse context, maar dat kan ook thuis, op stage, in samenwerking met andere ouders en leerlingen op een plek buiten het schoolgebouw. Hoewel ik zelf op een middelbare school werk en de overtuiging heb nuttig werk te doen voor leerlingen, mezelf en de samenleving, begrijp ik goed dat het concept school niet voor iedereen werkt.

Thuiszitters in Nederland hebben behoefde aan onderwijs dat recht doet aan hun leer- en ontwikkelbehoefte, daarbij rekening houdend met hun behoefte aan een VEILIGE leeromgeving.

Alle thuiszitters weer zo snel mogelijk de schoolbanken weer in dwingen is dus onwenselijk.

Alle thuiszitters voorzien van passend onderwijs, dat is het enige wat het onderwijsveld, de beleidsmakers en de politici te doen hebben.

Thijmen Sprakel is docent Sign, digispel en printmedia, medewerker Sterk Techniekonderwijs en houdt zich bezig met virtual reality in de klas.