Met deze video luiden we het nieuwe jaar in. Ter inspiratie.

We wensen je een mooi 2022 toe, waarin de pedagogisch vragen van alle kinderen in het onderwijs zichtbaar worden en het handelen als leraar of schoolleider van betekenis kan zijn.

Deze videoclip is tot stand gekomen  i.s.m. met het lectoraat Kunst en professionalisering van HKU en met dank aan de Stichtse Vrije School Zeist.

• Stichting NIVOZ sterkt leraren en schoolleiders bij de uitvoering van hun pedagogische opdracht. Zie ook: nivoz.nl
• HKU Musework werkt aan, onderzoekt en draagt bij aan 'artistry of the teacher' en artistieke pedagogiek. Zie ook: musework.nl
• Stichtse Vrije School Zeist - Zie ook: svszeist.nl

Er zijn kinderen

Er zijn kinderen die je kunt lezen als een boek
Er zijn kinderen die met geen pen te beschrijven zijn.
Er zijn kinderen die altijd iets anders doen dan wat je van hen vraagt.
Deze kinderen zitten achterstevoren, juist op het moment dat jij vooruit wil.

Er zijn kinderen die precies doen wat je vraagt.
Deze kinderen zijn pas tevreden als jij tevreden bent

Er zijn kinderen die graag met potlood schrijven om alles uit te kunnen gummen.
Zij beginnen, gummen uit, beginnen opnieuw, steeds opnieuw.

Er zijn kinderen die te hard willen, ze zijn altijd twee stappen voor op de rest, ze vallen met de deur in huis, schaven hun knieën en hebben geen geduld.

Er zijn kinderen die wat achterblijven op de rest.
Zij dralen door het leven, dromen vaak, ook overdag. Zij hebben vaak een extra hand nodig om ze op weg te helpen.

Er zijn kinderen die overal vraagtekens bij zetten.
Ze vinden het leuk om twijfel te zaaien, om daarmee nieuwe vragen te kunnen oogsten.

Er zijn kinderen die voortdurend moeten laten horen dat ze er zijn.
Woorden zijn voor hen een anker.
Zonder de taal zouden ze zomaar af kunnen drijven van hun veilige haven.

Er zijn kinderen die liever zwijgen.
Soms maken deze kinderen de mooiste tekeningen, waarmee ze meer vertellen dan wat ze ooit in woorden zouden kunnen

Er zijn kinderen die altijd alles kwijt zijn.
Hun werkjes, hun jas, hun geleerde woordjes,
Zij hebben gaten in jaszakken, in hun handen en in hun geheugen,

Er zijn kinderen die altijd dingen vinden.
Ze vinden euro’s op straat, de mooiste schelpen, de goede woorden.
Deze kinderen hebben schatten in hun jaszakken verstopt.

Er zijn kinderen die geen veilig thuis hebben.
Deze kinderen hebben een gejaagde blik, kunnen nooit hun ogen laten rusten,

Er zijn kinderen die zich overal thuis voelen.

Er zijn kinderen die met lef geboren zijn, het lijkt gewoon onder hun nagels te groeien,
in het kraakbeen van hun neus, oren en knieschijven,
Hoe groter ze groeien, hoe meer ze durven.

Er zijn kinderen die zich dingen op de hals halen, altijd maar dingen op de hals.
Ze dragen hun problemen als kettingen, hoe meer problemen, hoe zwaarder de last.

Er zijn kinderen die niets geloven wat ze niets met eigen ogen hebben gezien.

Er zijn kinderen die alles geloven wat je ze wijs maakt.

Er zijn kinderen die niet zomaar worden gezien.
Ze zoeken altijd naar de hoogste punten, de lichtst plekken, maar toch, toch blijven ze in de schaduw staan.

Er zijn kinderen die altijd worden gezien.
Ze worden uitgenodigd op elk kinderfeestje, worden als eerste bij de gym, zij vangen altijd licht.

Er zijn kinderen die geheimen met zich meedragen.
Sommige geheimen zijn zwaar en kruipen het liefst op hun smalle schouders.
Andere geheimen zijn licht en verstoppen zich in d twinkeling van hun oogopslag.

Er zijn kinderen ie altijd een mysterie blijven.

Er zijn kinderen die geen woorden hebben, ze wonen in een ander taal, of in de stilte.
En soms hebben ze helemaal niets om in te wonen.
Zelfs geen letter.

Er zijn praatjesmakers, er zijn dromers, er zijn grapjurken, boefjes, smeerkeesjes, druktemakers. Spring in het veld's.
Er zijn opdondertjes die zich graag groter voordoen dan ze zijn.
Er zijn grote denkers die zich liever klein houden.
Er zijn slimmerikken, pestkoppen, lachebekjes, wiebelkonten , fantasten, zeurkousen, twijfelaars, gangmakers .

Er zijn kinderen.

Tekst: Anouk Saleming. Muziek: Bart van Rosmalen. Beeld en montage: Maarten Heijer. Productie: Rob van der Poel