Als er duisternis is, moet er ook licht zijn: gratis magazine over veerkracht

24 maart 2021

Docent Rob H. Bekker las de allereerste uitgave van het magazine Veerkracht, gemaakt door It’s My Child, en was geraakt om te lezen hoe vluchtelingenouders zijn omgegaan met de coronacrisis en de lockdowns: ‘Het duizelt me hoeveel positieve zaken de moeders en een enkele vader noemen. Het voelt wel eens alsof Nederlanders (ook ik) minder flexibel om kunnen gaan met deze crisis.’ Blader het magazine zelf ook eens door en laat je raken!

Op mijn school voor migranten die de Nederlandse taal nog leren, is al een aantal jaren een groep ouders actief. Ze helpen elkaar verder om de weg in Nederland te leren kennen. Hun kinderen die bij ons op school zitten gaat dat gemakkelijker af, doordat ze jong zijn, doordat ze onderwijs volgen. De leerlingen worden uitgedaagd om daarin zelf actor te worden, de ouders besloten om niet langer factor te blijven. Daar gingen ze samen iets aan doen. ‘Empowerment’ is het centrale thema van wat inmiddels een stichting is, opgezet door Soha Shat: It’s My Child. De ouders zijn wekelijks een of twee keer bij elkaar in het gebouw van Ithaka. Dit jaar verscheen de eerste aflevering van Veerkracht, het magazine van It’s My Child (spreek deze Engelse woorden uit met dezelfde klemtoon als in ‘gelukkig’, ‘betrokken’, deskundig’ en ‘vertrouwen’). In deze tijd kan het haast niet anders dan dat het magazine de vraag behandelt: Wat heeft COVID-19 met ons gedaan?

 Welke wijsheid die mij in deze verwarrende tijd helpt, haal ik uit de verhalen van de geïnterviewde ouders?
Kinderen redden zich gemakkelijker dan ouders. Ontwortelen vraagt om extra verzorging om later weer vruchten te kunnen plukken. Het belang van zorgen voor anderen werd duidelijk en dat je soms even moet terugveren. Een moeder die haar dochters meer ruimte gaf ontdekte dat die daardoor initiatief namen.

We leerden binnen het gezin communiceren over je gevoel en je verplaatsen in de ander. We konden goed met de leraren overleggen en de huiswerkcontrole overnemen. Zorgen voor een goede relatie tussen thuis en school. We hielden op om onrustige sociale mediaberichten te lezen en kregen waardering voor het doorzettingsvermogen van onze kinderen; van wie wij nu Nederlands leerden. Ik kon me beter afstemmen op de beperking van mijn kind. We gingen na een week van gehang samen dingen ondernemen, speelgoed kopen waarmee je kan bouwen, boeken kopen en lezen. We vonden nieuwe routines.

Het duizelt me hoeveel positieve zaken de moeders en een enkele vader noemen. Het voelt wel eens alsof Nederlanders (ook ik) minder flexibel om kunnen gaan met deze crisis. Ik woon in een verwend land, waar de immigranten tijd gingen maken voor hun kinderen, ideeën met ze deelden, samen gingen zingen en dansen in huis. Ook thuis sporten gaf energie. Ze konden net gearriveerd de onverwachte tegenspoed zien als een nieuwe kans. De crisis gaf ze stof tot nadenken, waarvoor nu meer tijd was door het gedwongen binnen zitten. Door je gevoel te tonen aan je kinderen leek het mogelijk een manier te vinden om alles aan te kunnen. Ontdekken dat er altijd licht is. Nieuwe tijden bieden kansen om nieuwe dingen te leren. Een moeder kreeg complimenten van haar kinderen voor haar toewijding. Meer tijd met elkaar doorbrengen. Zo kon ik hen perspectief bieden om de weg te vinden in een nieuw systeem. Kinderen hebben ook zelf oplossingen bedacht. 

Het lijkt me dat de titel van het magazine niet vooraf bedacht is en ook niet nadat de interviews zijn afgenomen en vertaald; de titel dient zich ongenoemd in elk verhaal aan. Ook de lezer wordt erdoor bekrachtigd. Wat is het mooi om binnen te mogen kijken in de zielen en de harten (en de huizen waar leraren nu niet op bezoek kunnen gaan) van deze mensen die de regie over hun leven weer hebben gepakt en die de verantwoordelijkheid voor hun opgroeiende kinderen met ons willen delen, in de wetenschap dat het wel hun kind is, “It’s My Child”.

Er was meer tijd voor de aandacht die je kind zo nodig heeft. We delen ervaringen met andere ouders om de juiste oplossingen voor onze kinderen te vinden. We ontdekten een verborgen vaardigheid of talent bij ons kind. Dichter bij elkaar komen en je echte jij leren kennen. Op elkaars lip zittend allemaal je verantwoordelijkheid nemen terwijl je de sportschool zo mist. We bleven optimistisch doordat we allemaal op zoek zijn naar een betere kwaliteit van leven.

Een moeder herinnert ons aan een oude pedagogische natuurwet:
“Onze kinderen leren meer van wat ik doe dan van wat ik zeg”.

En nog veel en veel meer. We kunnen lezend in Veerkracht iets leren
-wat we in onze luxe waren vergeten- over acceptatie van wat zich in de wereld aandient zonder door de knieën te gaan. Soepel meebuigen, in conditie blijven, het licht zoeken en verder brengen.

Het is mogelijk om van het magazine een hard copy te ontvangen. Stuur dan een e-mail naar [email protected] met als onderwerp: ‘Ik ontvang graag het Veerkracht magazine’.

Lees je liever de digitale versie, klik dan op deze link.

Rob H. Bekker is docent op Ithaka Internationale Schakelklassen in Utrecht.