Muiters en burgers

27 oktober 2022

BURGERSCHAP. Martin Schravesande probeert het er met zijn leerlingen over te hebben in de dagopening. Het gesprek blijft uitzichtloos hangen bij hun hekel aan politici en hoe weinig invloed ze hebben op de samenleving. Hij roept zijn leerlingen daarom op om hun boeken te pakken. Arla kijkt hem uitdagend aan: “En wat als we dat nou eens niet doen?”

Ik kijk de groep rond. Sommige leerlingen lijken wat geschokt door Arla’s vrijpostigheid. Anderen vinden het wel leuk. “Muiterij?”, vraag ik. “Opstand is mooi. Willen jullie muiten?”

Arla lacht zenuwachtig. Blijkbaar was ze op haar vorige school een andere dynamiek gewend als ze ging muiten. Calvin helpt haar door met een grijns te bevestigen dat hij wat muiterij wel ziet zitten.

“Ok”, zeg ik: “Muiterij dus. Maar dan wel goed. Revolutie vraagt om samenwerking en creativiteit. Ik ga beneden in de kantine zitten. Hebben jullie over een half uur een plan?”

Ik laat ze alleen en loop de trap af. Als ik na een half uur het lokaal weer in kom hangt er een bedrukte sfeer.

“Het is ons niet gelukt”, pruilt Arla. “Iedereen wil iets anders en we komen er niet uit.”

Ik ga zitten en kijk de groep rond.

“Dus met tien pubers een beslissing nemen over één schooldag muiten was lastig? Hoe denken jullie dat het voor mensen is die namens 17 miljoen burgers beslissingen moeten nemen over bijna alles?”

Evi zucht: “Pfoeh… ik geloof dat ik wel even klaar ben met klagen over politici”.

“Misschien is het gewoon moeilijk om gezamenlijk te beslissen. Ook voor volwassenen. Het vraagt om geven en nemen, luisteren en verplaatsen in de ander. Maar die dingen kunnen we leren. Morgen bij de dagopening mee beginnen? Misschien wordt het dan nog wat met die revolutie.”

“Gaan we dan leren over samenleven?”, vraagt Arla.

“Nee, we gaan leren SAMENLEVEN”.

Martin Schravesande is leerkracht voor vastgelopen pubers en pedagogisch adviseur.