Over het 'passen' op een school: 'Daar loop je dan, ik zie je gezicht. Dat spreekt boekdelen...'

9 juli 2014

Marlies Bras heeft twee dochters. Beiden zitten op school. Beiden zijn verschillend, evenals hun school. En hoe passend de leerlingen of de school ook willen zijn voor elkaar, soms is de match er vanzelfsprekend en soms helemaal niet. Haar bijdrage: 'Pas je of pas je niet.'



Daar loop je dan.
Grote tas aan je schouder.
Ik zie je gezicht.
Dat spreekt boekdelen.
Je loopt de school in.
Je hangt je jas op.
Trekt je schoenen uit en verdwijnt de klas in.
Ik weet wat me te wachten staat.
Je zal vanmiddag weer verschijnen.
Je gezicht zal weer boekdelen spreken.
Ik hoef het eigenlijk niet te vragen.
Je zult je tas in mijn handen gooien en verdwijnen.
Je ogen zullen stralen.
Je hebt geluk.
Je past zo goed.
Je houdt ervan.
Je houdt van wat zij jou daar bieden.
Elke dag is voor jou een feestje.
Het kan je niet lang genoeg duren.

Daar loop je dan.
Grote tas aan je schouder.
Ik zie je gezicht.
Dat spreekt boekdelen.
Je loopt de school in.
Je hangt je jas op.
Trekt je schoenen uit en verdwijnt de klas in.
Ik weet wat me te wachten staat.
Je zal vanmiddag weer verschijnen.
Je gezicht zal weer boekdelen spreken.
Ik hoef het eigenlijk niet te vragen.
Je zult je tas in mijn handen gooien en verdwijnen.
Jouw ogen zullen niet stralen.
Je hebt pech.
Je past gewoon niet.
Je houdt er niet van.
Je houdt niet van wat zij jou daar bieden.
Elke dag is voor jou één dichter bij de vakantie
Het kan niet snel genoeg gaan.

Twee meiden.
Eén school.
Wat een verschil.
Pas je of pas je niet.
Is dat de sleutel tot geluk?

 

Marlies Bras is kindertherapeute en werkt vanuit een eigen praktijk. Zij publiceert vaker blogs op haar website.