Onderwijsdroom en realiteit: 'Op mijn manier zet ik kleine stapjes'

6 december 2016

'Niks mis met ons onderwijs', schrijft Natasja de Kroon. 'Als je een meisje bent. Niet te slim en niet te dom. Als je je aanpast. En doet wat de juf je zegt. Maar wat met de rest?' Natasja deelt haar onderwijsdroom. Een droom die gaat over de school van morgen. Een school die begint bij de kinderen. 'Op mijn manier zet ik kleine stapjes. Omdat ik vind dat het moet. En gelukkig ben ik niet alleen.' Een gedicht vanuit het hart.

Een onderwijsdroom

'Niks mis met ons onderwijs
Als je een meisje bent. Niet te slim en niet te dom
Als je je aanpast. En doet wat de juf je zegt

Maar wat met de rest? Die leert dat ze dom zijn
Dat ze vervelend zijn
En niet passen in ons programma

We verwachten dat kinderen zitten en luisteren
En niet bewegen of onderzoeken
Dat ze ons antwoord vinden
En niet dat van zichzelf bedenken

We hebben geen tijd om naar ze te luisteren
Want dat past niet in ons programma
Dus horen we niets over hun dromen
Hun angsten, hun wensen en hun buikpijn

We doen alsof er maar één weg is
En die leidt naar de volgende opdracht
En vergeten waarvoor we eigenlijk opleiden
Een toekomst die niemand kent

Eigenlijk zijn we gewoon arrogant
Als we denken dat we het weten
Zeker weten wat deze kinderen nodig hebben
En moeten leren om later te kunnen functioneren

Zonder te horen wat zij ons vertellen
Wie ze willen zijn in dit leven
Waar ze van genieten en wat ze willen leren
Waar ze zich over verwonderen en wat ze zich afvragen

We richten ons op de groep die volgt
En verdelen kinderen in plus en min
We vangen samen zijn in een methode
Omdat er geen tijd is voor de kring

En ik?
Ik heb een droom
Een droom die gaat over de school van morgen
Een school die begint bij de kinderen

Die luistert
En vertrekt vanuit het samen zijn
Samen werkt aan een betere wereld
Waarin er voor iedereen een plekje is

Op mijn manier zet ik kleine stapjes
In de hoop dat er iets verandert
Omdat ik vind dat het moet
En gelukkig ben ik niet alleen

Nooit zal ik beweren dat ik het weet
Maar ik ben bereid het te onderzoeken
Door naar de kinderen te luisteren
Want zij geven ons het antwoord

Als we het willen horen
Vertellen zij hoe wij het beter kunnen doen
En helpen ze ons onze angsten los te laten
En niet te werken vanuit oordeel, maar vanuit nieuwsgierigheid

Ze zullen ons leren wie zij zijn
En hoe zij het beste leren
Ze zullen worden wat ze zelf willen zijn
En niet wat wij bedacht hadden.

Natasja de Kroon studeerde in 1995 af als orthopedagoog. In 2005 richtte ze haar eigen kindercentrum op, de Buitenkans in Heerenveen. In haar huidige werk als Happy Coach en Geluksvogel combineert Natasja haar liefde voor kinderen met haar passie voor onderwijs.