'Ondanks de complexe uitdagingen en vele vacatures blijft lesgeven wel de mooiste stiel ter wereld'

8 oktober 2019

Klasse.be-hoofdredacteur Hans Vanderspikken stelt vast dat het overgrote deel van de leraren ondanks onheilsberichten over onderwijs, zijn job met plezier en toewijding invult. Die beroepstrots betekent meteen ook een belangrijke steun voor alle startende leraren. Dit is een artikel van Klasse.be.
 
Zondagavond, 1 september. Juf Daisy tikt thuis de laatste punten en komma’s van haar lesvoorbereiding. Haar blik verraadt nervositeit voor de nakende ochtend: ze heeft voor de eerste keer een eigen klas, in een nieuwe school.

’s Ochtends ijsbeert ze door haar lokaal, wachtend op haar leerlingen. Met zakken vol lesmateriaal en verwachtingen. Sprankelend van goede wil. Maar ook wankelend, met klamme handjes voor haar eerste lessen, haar eerste contact met ouders, haar eerste toezicht.

Onze fotograaf volgde Daisy de avond vóór en tijdens die allereerste schooldag. Hij ving haar onrust, maar ook haar drive. Herkenbaar? 1 september [de eerste schooldag in België, red.] is iedere leraar opnieuw een beetje starter: je belandt op een andere school, geeft een onbekend vak of werkt samen als nieuwbakken co-teachers.

Kiezen voor die job van leraar vraagt lef. Je moet het maar doen. Elke dag koppen media verontrustend nieuws: dalende resultaten in internationale rankings, hoge werkdruk, agressie in de klas, leerlingen met leerproblemen, beperkingen of taalachterstand, groeiende diversiteit en polarisering, kansarmoede… De lijst lijkt eindeloos. Het houdt Daisy gelukkig niet tegen. Maar ons onderwijs heeft veel meer mensen nodig: de volgende jaren telkens 6000. Gegeerd wild op de arbeidsmarkt.

Ondanks de complexe uitdagingen en vele vacatures blijft lesgeven wel de mooiste stiel ter wereld. Leraren zijn erg trots op hun beroep. Helemaal terecht. Die cijfers halen niet de krantenkoppen, maar in het recente TALIS-onderzoek [Teaching and Learning International Survey, een internationaal vergelijkend onderzoek van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) onder leraren en schoolleiders over hun beroep en werkomgeving, red.] staat dat 97% procent van de leraren voor de job koos om kinderen en jongeren te doen groeien. 94% heeft geen spijt van zijn beroepskeuze. 80% zou opnieuw voor de klas gaan staan en 86% zou zijn school aanbevelen als een goede werkplek.
 

Filosoof Tinneke Beeckman zwaait in Klasse Magazine met lof naar jou en al je collega’s: ‘Iedere keer dat je mensen motiveert, zelfvertrouwen geeft, talenten ontwikkelt, ben je een van de drijvende krachten in de samenleving.”’ Hang dat maar in koeien van letters boven je werktafel of bed.

Ik hoop van harte dat leraar Daisy geen spijt krijgt van haar keuze en over enkele jaren niet in de statistieken opduikt als ‘uitstapper’. Maar dat ze mag groeien tot zo’n drijvende kracht op een fijne werkplek.

Collega’s spelen een sleutelrol in haar werkgeluk. Wijs jij haar op haar sterktes? Heb je oog voor haar onbevangen blik? Werk jij met haar samen? Help jij haar de balans vinden tussen kracht en zacht? Dat evenwicht wens ik iedereen toe dit schooljaar. De kracht, de moed en het doorzettingsvermogen om alle uitdagingen aan te gaan. En dat je daarbij zacht mag zijn voor je leerlingen, collega’s en misschien nog het meest voor jezelf.

Fijn schooljaar!

Hans Vanderspikken, hoofdredacteur Klasse.be.