Lex wordt per telefoon aangemeld door een bevriende relatie van Martine Huurman. Het jongetje is een jaar of 8. De school loopt tegen problemen aan. Lex wil niet leren. Hij wordt soms zo boos dat hij zijn schriften op de grond gooit en weigert om ook maar iets te doen.  Hij blokkeert en bokt. Wordt boos en is brutaal.  Rekenen gaat nog wel, maar alles wat met taal te maken heeft is een drama. Dat zegt school. Een blog: 'Hij is niet testbaar'.

Omdat hij wel 'slim overkomt' willen de ouders van Lex graag weten wat zijn mogelijkheden zijn. Hoe is het gesteld met zijn intelligentie. Wat kan hij?

Dus Lex is een paar keer getest. Alhoewel … er zijn pogingen gedaan door verschillende onderzoekers.
Maar nee.  Hij laat zich niet testen. Hij wil niet, blokkeert en weigert ook maar iets te zeggen of te doen.

Dat is lastig.

Of ik hem wil testen? Dat wil ik wel, maar als Lex inmiddels zoveel negatieve test-ervaringen heeft opgedaan, dan wil ik goed nadenken over wat ik ga testen en vooral hoe. Ik pak een oude werkwijze van stal. Het heeft eerder gewerkt.

Na een informerend gesprek met de ouders en leerkrachten stuur ik de klas van Lex een brief.

Beste allemaal, 

mijn naam is…. Ik kom een ochtendje bij jullie op bezoek.
..............

En dat doe ik. Voor mij een goede gelegenheid om te observeren. Een tijd in de klas, mee naar buiten, de kinderen denken dat ik zomaar langs kom.
Dan, voordat ik wegga, vertel ik de klas dat ik het erg leuk vond om er te zijn geweest. Met verschillende kinderen heb ik een klein praatje gehouden. Lex heeft alles op een afstandje bekeken.
Opvallend was dat hij tijdens de pauze heel goed was in basketbal.

Twee dagen later stuur ik de klas weer een brief:

Beste klas,

Nogmaals bedankt voor jullie gastvrijheid. Misschien willen jullie weten wat ik kwam doen? Ik kom bij verschillende scholen op bezoek. 
Waarom? Omdat ik wil onderzoeken of kinderen die goed zijn in sport, ook goed zijn in rekenen. 
Of dat kinderen die goed zijn in het helpen van de juf, ook goed zijn in spelling. Misschien dat kinderen die goed zijn in opruimen, ook goed kunnen schrijven?
(Ik heb nog nooit van zo’n raar onderzoek gehoord, maar kinderen vinden het geweldig)

Daarna som ik allerlei bevindingen op van verschillende kinderen die me op zijn opgevallen die ochtend. Positieve bevindingen.

Uiteindelijk vertel ik in de brief:

Voor mijn onderzoek mag één kind met mij mee om nog wat meer opdrachten te doen. Kinderen op andere scholen hebben dat al gedaan. De meesten vonden dat leuk, maar er zitten ook lastige opdrachtjes bij.

Ik ga jullie nu nog niet vertellen wie het is geworden, dat horen de vader en moeder eerst. Tot snel!!!

Later op de middag vertelt de juffrouw me dat de kinderen juichend reageren na het lezen van de brief. Ook Lex.

Drs. Martine Huurman is leerkracht geweest, locatiedirecteur, Intern Begeleider en Behandel Coördinator binnen in het speciaal onderwijs voor kinderen met (ernstige) gedragsproblemen. ze werkt nu vanuit haar eigen organisatie Streep.