‘Ik zie je heus wel’
23 februari 2023
Paul is een jongen van twaalf die zich in een kwetsbare situatie bevindt. Hij is introvert en de school voor speciaal onderwijs waar hij op zit is zoekende naar een goede plek voor hem. Gelukkig heeft hij meester Bart Heeling, die hem altijd ziet, ook als ze verstoppertje spelen tijdens de gym.
Het is kwart over tien en tijd om met de groep naar de gym te gaan. De ambulant hulpverlener loopt alvast met de kinderen richting de zaal, maar ik blijf nog even in het lokaal. Paul zit namelijk nog op zijn stoel, z'n jas nog steeds aan sinds hij, te laat, binnen kwam en de muts van zijn capuchon op z'n hoofd.
‘Kom Paul, we gaan naar de gym.’
‘Ik heb geen zin.’
Paul is een grote, rustige jongen van twaalf. Als je voor het eerst bij mij de klas in komt, zou je je afvragen wat hij eigenlijk in het speciaal onderwijs doet.
Paul is echter een thuiszitter geweest en zijn situatie is nog erg fragiel. Hij heeft een aantal nare schoolervaringen achter de rug, heeft daarin best wat pech gehad, en is meer en meer in zichzelf teruggetrokken geraakt. Introvert, vooral richting volwassenen. Ook naar mij.
Op dit moment zijn we zoekende naar een juiste voortgezet onderwijs plek, maar dat valt nog niet mee. Paul hoort eigenlijk net nergens bij en vertoont weinig vertrouwen en motivatie.
'Ik heb geen zin' kan daarom ook vertaald worden als 'het heeft geen zin'.
Ik zeg: ‘Heeft iemand wel eens tegen je gezegd: ‘‘Dan máák je maar zin!”?’
‘Oh ja, vaak genoeg!’ zegt hij.
‘Is ook niet echt helpend hè.’
‘Nee, dat is niet helpend,’ zegt hij mij na.
‘Maar dit zijn wél de momenten waar het om gaat,’ zeg ik, ‘want als je nu meegaat naar de gym, breek je door je eigen weerstand heen. En dat is precies wat je nu nodig hebt om vooruit te komen.’
‘Ja, misschien wel,’ zegt hij.
Ik ga staan en hij gaat ook staan. Samen lopen we naar de gymzaal. Op het plein komen zijn leeftijdsgenoten uit de bovenbouw nog even naar hem toe. Even samenscholen. Als hij nu maar niet hier blijft hangen, denk ik. Ik zeg niets, maar vertraag m'n pas en zie in m'n ooghoek dat Paul met me meekomt.
In de gymzaal heeft meester Jordy een verstopspel georganiseerd. Prachtig. Jezelf verstoppen en weer zichtbaar maken. Hoe symbolisch voor onze leerlingen.
Zo nu en dan zie ik Paul lachen. En is even het kind zélf zichtbaar, maar al snel verstopt hij zich weer. In z'n houding en nonchalante blik.
Ik zie je heus wel hoor, Paul.
Dit blog is met toestemming overgenomen van de LinkedIn-pagina van Bart Heeling
Bart Heeling heeft in 2011 een master special educational needs als gedragsspecialist afgerond en werkt sinds enkele jaren als leerkracht in het speciaal onderwijs cluster 4.
Reacties