'Hij past niet in het programma. En er is geen tijd om door te denken of te praten over wat hem fascineert'

10 februari 2016

Natasja de Kroon voert 10 minuten-gesprekken met de juffen en meesters van haar twee kinderen. Met zijn vieren fietsen ze richting school. Ze beginnen bij de juffen van groep 3. Juf vertelt dat hun zoon behoorlijk aanwezig is in de klas. Hij trekt  de aandacht, vaak op een negatieve manier, bijvoorbeeld door geluidjes te maken. Precies op dat moment ziet Natasja hem staan, glurend door het raam. Ze lacht, maar ziet aan de juffen dat zij het niet grappig vinden. Haar blog: 'Hij past niet in het programma. En er is geen tijd om door te denken of te praten over wat hem fascineert.'

De boodschap is duidelijk. Dit staat niet op het programma. En daar ligt nu net het probleem.
Er staat veel op het programma, maar weinig wat hem boeit. Er is geen tijd om door te denken of te praten over wat hem fascineert. Hij moet door. En als hij laat zien dat hij het goed kan, krijgt hij meer werk.

Ondanks zijn hekel aan toetsen, scoort hij goed. Maar daar wordt hij niet gelukkiger van. Hij wil spelen, naar buiten, uit de structuur, maar elke poging om met de structuur te breken wordt afgestraft. Hij zoekt gezelligheid en verbinding, maar daar is geen tijd voor. Het past niet in het programma. Beter gezegd, hij past niet in het programma.

We proberen uit te leggen hoe hij in elkaar zit. Hoe belangrijk het is om de tijd te nemen om naar hem te luisteren. Omdat hij bijna altijd een punt heeft. We vertellen over zijn behoefte om vrij te zijn. Dat hij ook als hij niet lijkt te luisteren, alles hoort en ziet. En hoe hij zich inleeft in iedereen om hem heen. En dat ook dat veel energie kost in zo’n grote klas. Hoe kwetsbaar hij is.

En we hopen dat de juffen ons horen. Niet alleen met hun hoofd, maar ook met hun hart.

Even later zitten we bij de meester van groep 5. Hij vertelt hoe hij ons meisje ziet. Hoe hij haar steunt. Ze heeft geluk. In deze klas staat samen (leren) zijn op het programma. Het voelt goed.

Met gemengde gevoelens fietsen we naar huis.

Natasja de Kroon studeerde in 1995 af als orthopedagoog. In 2005 richtte ze haar eigen kindercentrum op, de Buitenkans in Heerenveen. In haar huidige werk als Happy Coach en Geluksvogel combineert Natasja haar liefde voor kinderen met haar passie voor onderwijs.