Het is essentieel om naast een kind te gaan staan
2 maart 2023
Eens in de twee weken rijdt Carlijn Willems, leerkracht in het vso en begeleider van ‘thuiszitters’, samen met Ties in de vroege ochtend 45 minuten door de polder. Deze rit gaat ervoor zorgen dat Ties voor de zomervakantie zijn MBO 1-diploma gaat halen. Een hybride vorm van onderwijs die ze gebouwd hebben om hem heen. Aan het generiek gedeelte werken ze op school en de opdrachten worden getoetst bij een instantie. De werkplaats waar Ties al enkele jaren ondersteund wordt, draagt zorg voor het praktijkgedeelte.
Een aantal jaren geleden was dit compleet ondenkbaar. En menigmaal hebben we met de handen in ons haar gezeten. Ties lag dagen in bed, met het dekbed over zijn hoofd getrokken, niet in staat om eruit te komen. Contact maken was lastig voor hem. Hij zocht zijn toevlucht in het gamen en was tot diep in de nacht hiermee bezig. De wekker ging ‘s morgens geheel langs hem heen, net als alle omgevingsgeluiden die iedere ochtend in een gezin te horen zijn als iedereen zich klaar maakt voor de dag. Soms lukte het hem om een aantal weken naar school te komen en deed het dagritme hem goed. Zeker in het begin was dit een fragiel lijntje en had ik niet altijd door wat nu maakte dat Ties uitcheckte.
Vele malen zaten we aan zijn bed. Rust, vertrouwen en aandachtige betrokkenheid geven was alles wat we konden doen. Iedere keer opnieuw gaven we de boodschap dat hij welkom was op school en dat we er voor hem waren. We deden hard ons best om in verbinding te blijven. We bewogen met Ties mee. Zo gaf hij aan dat hij niet in staat was om zo vroeg uit zijn bed te komen. Daarom pasten we het plan aan. We waren later op de ochtend bij hem om hem later mee naar school te nemen.
Samen met zijn ouders en de werkplaats bleven we in contact en brainstormden we met grote regelmaat. Als er op de werkplaats een ingang was gevonden voor een bepaald onderwerp, sloten wij als school hierbij aan. Zo kwam de Stelling van Pythagoras de klas binnen, want Ties moest weten hoe hij de zijden van een driehoek moest uitrekenen toen hij een bibliotheek aan het timmeren was.
Als dingen betekenis kregen voor hem, dan zagen we een jongen die enorm hard wilde werken. De wil om zelf regie te krijgen over zijn leven werd steeds zichtbaarder. Ties ging vertellen hoe hij de toekomst voor zich zag. Een enorme drang naar vrijheid kwam hierbij los. Deze jongen voelde zich gevangen in het systeem van zorg. En dit benauwde hem enorm. Hij wilde niet afhankelijk zijn, hij wilde niet dat allerlei documenten over hem verspreid werden. Hij wilde vrijheid om zijn eigen keuzes te maken en de mogelijkheid om als jongvolwassene zo zelfstandig mogelijk zijn leven te leiden.
Door het vertrouwen van alle direct betrokken om Ties heen en het vertrouwen van en in hemzelf, ging het steeds beter met hem. We hoefden hem ‘s ochtends niet meer uit bed te dirigeren. Hij stond klaar op de afgesproken tijd. En toen hij aangaf zelfstandig naar school te willen fietsen, gaven we hem de ruimte omdat te doen. In het begin waren we op de achtergrond aanwezig om hem stap voor stap successen te laten ervaren. Een grote dosis zelfdiscipline zorgde ervoor dat hij steeds autonomer ging functioneren. Hij was “aan” gegaan, hij voelde dat het om hem ging en dat het zijn toekomst was.
De jongen die weggedoken onder zijn dekbed in een donkere slaapkamer lag, die zijn dag-/nachtritme volledig omdraaide, die zijn toevlucht zocht in gamen en die zich gevangen voelde, was er niet meer! Deze jongen met een enorme dosis discipline, een groot werkethos en fijne humor is opgestaan. Hij is er klaar voor om afstand te nemen van het systeem waar hij zich in gevangen voelde. Hij wil meedenken over zijn toekomst en hij wil regie!
Samen met zijn ouders oriënteert hij zich op een vervolgstap en het is heel aannemelijk dat hij na de zomer start met een BBLtraject. Iets wat voor iedereen ondenkbaar leek! Ties is voor mij het levende bewijs dat het essentieel is om naast iemand te gaan staan en vanuit die gelijkwaardigheid naar de toekomst te kijken. Het kind centraal en wij als onderwijs dienend, prikkelend en faciliterend eromheen. Samen met ouders en andere betrokken!
Carlijn Willems is leerkracht op vso De Bodde en eigenaar van coachingspraktijk Stoei en groei coaching & bewustwording
Reacties
Natasja Luiten
Super mooi om te lezen dat er nog steeds mensen zijn die, ondanks de grote werkdruk, de moeite nemen om naar het kind te kijken en vanuit daar te werken. Dat er mogelijkheden worden gecreëerd om het onderwijs aan te passen aan het kind en niet andersom.