Zonboekje

24 april 2019

Jesse zit in groep 3 en kan al goed lezen. Zijn moeder wil graag dat hij een zonboekje krijgt, en leerkracht Mascha Groenman is het daar eigenlijk wel mee eens. Maar als ze met Jesse overlegt, geeft hij aan dat echt niet te willen. Later die dag knoopt ze met hem een gesprekje aan over leesboeken, en haalt het zonboekje nog eens aan.

Vandaag had ik een gesprek met Jesse. Zijn vader, moeder en grote broer kwamen ook mee. Jesse zit in groep 3. Toen hij vanmorgen binnen kwam, vertelde zijn vader dat Jesse toch wel graag een zonboekje zou krijgen om in te werken. Ze hadden het er in het weekend over gehad en het leek een goed idee. Omdat ik het ook een goed idee vond, knikte ik naar Jesse. Maar voordat ik kon beginnen met praten, schudde hij zijn hoofd. Met een moeilijke blik keek hij me aan. ‘Nee’ sprak hij duidelijk. ‘Het was mama’s idee. Ik wil dat niet.’ Zijn vader probeerde het nog een keer, maar Jesse wilde het er niet meer over hebben. We besloten het tot de middag te bewaren, dan stond er immers toch al een afspraak. Jesse haalde opgelucht adem en stapte de klas binnen.

‘s Middags zit ik met Jesse aan tafel. Hij praat honderduit over alles wat hij doet en meemaakt. Vertelt dat het rekenen te makkelijk is en dat hij eigenlijk graag de tafels wil leren. Ik maak er een notitie van en vertel hem dat ik er mee aan de slag ga. Hij schakelt naadloos over op lezen: omdat hij alle letters al kent, zou hij nu graag boeken met hoofdletters willen leren lezen. Die zijn moeilijker denkt hij. Voorzichtig informeer ik welke boekjes hij pakt. Hij wijst naar de kast waar de boekjes voor groep 3 staan. Ik vraag of hij weleens een boekje pakt uit de kast van de gang. Hij schudt zijn hoofd. Ik vertel hem dat dat mag. Hij leest graag grappige boeken of spannende boeken. En als ze grappig én spannend zijn, is dat pas echt hilarisch, vertrouwt hij me toe. Samen met zijn broer kiest hij een boek van Kapitein Onderbroek uit de kast. Hij leest vast de eerste bladzijde voor: luid en duidelijk. En heeft dikke lol om wat hij leest, daarna stopt hij het boek in zijn la en ruimt het groep 3 boekje op. Dan komen we aan bij het zonboekje: het boekje met moeilijker leeswerk. Hij fronst weer en vraagt me dan: ‘Mag het ook van de andere juf?’ Wanneer ik hem vertel dat we elkaar aan de telefoon gesproken hebben en samen besloten dat hij daar aan toe was, lichten zijn ogen op. Voor de zekerheid vraagt hij of ik haar wil vertellen van het boek van Kapitein Onderbroek. Dat wil ik. Hoewel Jesse nog heel veel te vertellen heeft, sluiten we het gesprek af. Hij gaat lekker naar huis toe, de volgende staat klaar voor een gesprek. Ik ben benieuwd wat ik daar allemaal ga horen.

Mascha Groenman is leerkracht op een basisschool in Bergen en moeder van twee kinderen.