Voor altijd jong

2 april 2020

We geven momenteel thuisonderwijs. In een bizarre tijd. Een tijd waarin we er voor de kinderen willen zijn. Zoals altijd. Ook een tijd waarbij de essentie waar het om draait voor leerkracht Sjaak van Moorsel weer duidelijk wordt. In al zijn eenvoud.

Hebben jullie dat ook, in deze tijd van de coronacrisis, dat je nog meer dan anders zoekt waar het allemaal om draait? Wat belangrijk is voor jou? Voor je kinderen? Thuis en in het onderwijs?

Ik heb dat in ieder geval wel en het lied van Huub van der Lubbe, ‘Voor altijd jong’, wat een vrije bewerking is op het lied ‘Forever young’ van Bob Dylan, raakt mij.

                                      ‘Dat je zorgeloos mag groeien,
                                       tot plezier van lief en vriend,
                                       dat je gaven zo gaan bloeien
                                       dat je straks je brood verdient,
                                       dat je leert omhoog te grijpen,
                                       en zacht valt na elke sprong,
                                       en blijf vooral, voor altijd jong.’

Voor altijd jong

Ik denk aan mijn moeder. Zij is drieëntachtig jaar oud. Voor altijd jong. Altijd heeft ze mooie plannen. Sporten, kaarten, naar de jeu de boules, geïnteresseerd in informatieavonden, lunchen met de kleinkinderen. Altijd plannen. Op haar leeftijd. Voor altijd jong. Nu leeft ze al een aantal weken in quarantaine om niet besmet te raken met het coronavirus. Taartjes worden achter op haar tafel in de tuin gezet. Zo ook de boodschappen. Regelmatig bellen we met elkaar. We zwaaien door het raam.  Mijn moeder heeft het er graag voor over allemaal. Ze geniet van het leven. En dat wil ze graag blijven doen. Op haar manier. Voor altijd jong.

Voor altijd jong

Met trots denk ik aan de schoolgids van onze school. Wat ben ik blij met het stukje dat we hebben geschreven bij de missie van de school. ‘Uilenspiegel, waar iedereen zichzelf mag worden. School voor Ervaringsgericht Onderwijs met welbevinden en betrokkenheid als uitgangspunt, waar kinderen onbelast vanuit verbondenheid mogen en kunnen doorgroeien naar volwassenheid, om van daaruit keuzes te kunnen maken die bij hen passen.’ Oh, wat ben ik blij met dit stukje tekst, omdat ik erin geloof dat wanneer we dit aan kinderen kunnen meegeven we ze voor altijd jong door het leven kunnen zien gaan. Onbelast. Tot voorbij de leeftijd van mijn moeder, als dat hun gegeven is.

Voor altijd jong

                                         ‘Dat je maar een fijne kerel,
                                          die ook lief kan zijn en zacht,                                         
                                         die zijn weg vindt in de wereld,
                                         die zich door het leven lacht,
                                         dat je open staat voor alles,
                                         en geen krimp geeft in de storm,
                                         en blijf vooral, voor altijd jong.’

Voor altijd jong

Ik denk aan een gedicht waardoor ik geraakt word.  Een gedicht van Kahlil Gibran.
Een klein stukje uit het gedicht:

Je mag hen je liefde geven,
niet je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
Je mag hun lichaam huisvesten, maar
niet hun ziel

Voor altijd jong, dat weet ik zeker.

Juist in deze tijd, waarin dierbaren ons ontvallen, moet ik hier veel aan denken. En hecht ik zo aan die drie woordjes: voor altijd jong. Laten we er samen zijn voor onze kinderen. Er zijn door hun ruimte te geven.

                                        ‘Voor altijd jong, voor altijd jong,
                                         blijf vooral, voor altijd jong,
                                         voor altijd jong, voor altijd jong,
                                         blijf vooral, voor altijd jong.’

Met een glimlach kijk ik op een foto naar de kinderen in mijn klas. Voor jullie. Omdat jullie, en alle kinderen, het verdienen en waard zijn.

Sjaak van Moorsel is leerkracht op de Uilenspiegel in Boekel.