Podcast met Marjolijn over een ruimtelijke blik: ‘Hoe kom je als leraar en als school uit het patroon van haast?’

12 juli 2021

In deze podcast wandelen Jan Jaap Hubeek en Eva Vesseur in de vroege ochtend achter Marjolijn van Heemstra aan door het Amsterdamse Vliegenbos. Marjolijn is schrijver, dichter en theatermaker en auteur van het boek ‘In lichtjaren heeft niemand haast’. Ze vertelt over haar zoektocht naar meer ruimte in ons leven. Wat kan haar zienswijze voor het onderwijs betekenen?

Veel mensen hebben het gevoel in een jachtige, haastige tijd te leven. De dag begint met stressen om op tijd de kinderen op de opvang of in de school te krijgen. Eenmaal op het werk aangekomen wordt begonnen om de overvolle agenda af te werken. En dat elke dag, week in, week uit. Onthaasten door vertragen ziet Marjolijn van Heemstra als een stap in een andere richting. Ook voor scholen! Om ‘niet mee hoeven doen aan het moordende tempo waarin we nu zitten’.

Wandelen in zo’n bos, het liefst midden in de nacht, maakt dat je vanzelf gaat vertragen en anders gaat kijken en luisteren, weet Marjolijn. 'In eerste instantie wordt er flink doorgelopen, want dat zijn volwassenen immers gewend. Ze hebben haast; het is dezelfde haast om mee te kunnen komen in de maatschappij. Kinderen kunnen dat veel eerder loslaten. Die nemen een zijweggetje of staan even stil om te bekijken wat ze net hebben gevonden als ze iets zijn tegenkomen'.

Het sprookje van het gebroken licht vertelt over weemoed naar heelheid. Op welke grond lopen we eigenlijk? Welke geschiedenis zit daaraan vast? Welke lucht ademen we in? 'Op deze manier zouden we beter kunnen aarden. En daarmee zou meer verbondenheid ontstaan’, aldus de auteur.

‘We leven op deze aarde allemaal hetzelfde heelal. Alle mensen zien dezelfde maan, sterren en ervaren dag en nacht. Of je nu in Afghanistan woont, in Nederland of in Canada. Deze ‘kosmische benadering’ doet je beseffen dat iedere mens onder die sterrenhemel veel te delen heeft met de ander. En dat kan nu met behulp van Zoom en/of Skype. We krijgen als mens meer overzicht en meer heelheid daardoor.’

Marjolijn biedt suggesties aan scholen om uit het patroon van haast te komen en leraren te helpen uit het eigen perspectief te stappen. Dat begint bij vertragen, bij achterover durven leunen en dat doet wonderen, vertelt ze overtuigend. Ook sterrenwachten en wolkenatlassen passeren de revue. ‘Wie zoveel mogelijk de heelheid wil benaderen, komt daarop uit’, aldus Marjolein

Marjolijn van Heemstra is al jarenlang gefascineerd door de ruimte. Haar roman ‘En we noemen hem‘ werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs en in acht talen vertaald.

Meer informatie? Kijk op haar website.

En lees het artikel op De Correspondent: Wat een blik in de ruimte met je perspectief op de wereld kan doen

Tekst: Rikie van Blijswijk