Op expeditie naar inclusief onderwijs in Canada: 'Een gelukzalige picknick waarbij iedereen elkaar helpt en begrijpt'

29 oktober 2013

Dorien van Westrienen - lerares in het speciaal basisonderwijs - won een prijs voor een onderzoeksplan dat zij in maart schreef vooraf aan de manifestatie Leraren met Lef.  Ze mocht vervolgens op expeditie naar het (inclusieve) onderwijs in Montreal, Canada en keerde daar recent van terug   In haar blog schrijft zij over haar bevindingen en wat wij er volgens haar van kunnen leren bij de aanstaande invoering van Passend Onderwijs. 'Laat de mogelijkheden zien, nodig mensen uit die gepassioneerd kunnen vertellen over inclusie. Neem tegelijkertijd het gevoel van machteloosheid bij leerkrachten weg door ze uit te rusten met de tools die zij nodig hebben. Wees hier open en eerlijk over.'



Mijn naam is Dorien van Westrienen en ik heb het voorrecht om in het Speciaal Basisonderwijs te werken in Amsterdam-Slotervaart. De leerlingen op onze school vormen samen een bonte verzameling aan achtergronden, mogelijkheden, intelligenties, leerstijlen en omgangsvormen. Het gedrag van deze leerlingen is eveneens zeer divers. Mijn dagelijkse uitdaging is hier mee om te gaan en het beste uit de leerlingen te halen.

Naast mijn werk, studeer ik in juli van dit jaar af aan de Master Special Educational Needs. Tijdens deze studie richt ik me op het zelf reflecterend vermogen van leerlingen en de combinatie van leerlingen met internaliserend- en externaliserend probleemgedrag. Kort gezegd: leerlingen met externaliserend gedrag richten hun gedrag naar buiten. Ze schreeuwen, vechten of gooien bijvoorbeeld wanneer ze gefrustreerd of getrest zijn. Leerlingen met internaliserend gedrag kennen ook frustratie en stress, maar keren zich naar binnen, zodat vooral zijzelf last hebben van de stres. Het grote verschil tussen deze leerlingen is de manier van uiten. Het verschil voor mij als leerkracht zit er vooral in dat ik mezelf steeds moet herinneren aan het zien van de internaliserende leerlingen. En dat is een uitdaging. Want als ik hen niet zie, levert dat niet direct problemen op, althans niet voor de omgeving.

 

Haar expeditie

In haar meest recente blog 'Passend onderwijs invoeren, zonder twee keer dezelfde fouten te maken'  beschrijft Dorien van Westrienen hoe de Canadezen streden met de 'top-down' invoering van het passende onderwijs. 'Een cruciale fout die in Canada gemaakt is bij het invoeren van inclusie, is dat er geen middelen beschikbaar gesteld werden om leerkrachten voor te bereiden op de speciale studenten. Zij kregen per groep van 27 leerlingen, ongeveer twee ‘speciale’ leerlingen, zonder te weten wat ze daar mee moesten doen.'

Van Westrienen vertelt wat zij geleerd heeft van het Canadese voorbeeld en concludeert het volgende: 'Maak docenten niet bang met passend onderwijs door het als een voldongen feit te presenteren, maar zorg dat er draagvlak is.' In haar vorige blog 'Inclusie is een gelukzalige picknick waarbij iedereen elkaar helpt en begrijpt' beschreef de docente wat ze zag in Canada en hoe dat haar inspireerde: 'In Montreal loopt het onderwijs vooral voor in het positief denken over inclusie, geloven dat elk kind thuis hoort op één soort school.'

Lees verder op het blog van Dorien van Westrienen. Ze is lerares op OBS de Hasselbraam in Amsterdam.