Ons geslacht is er, onze identiteit is vrij: ‘Waar of niet waar?’

25 juli 2015

Mauk Pieper heeft veel respect voor de vrouwen uit het onderwijs die een noodkreet slaken. En nog meer voor degenen die zoeken naar een nieuwe houding ten aanzien van jongens, zoals Nicole Wouters in het blog  ‘Doen wij jongens tekort op school? Misschien wel’.  Het gesprek over de stuurloosheid en identiteitscrisis van jongens is urgent. Pieper ziet mannen worstelen, als echtgenoot, in hun maatschappelijke positie en als vader. Deel 1 van een serie: 'Ons geslacht is er, onze identiteit is vrij: waar of niet waar?'

Mannen worstelen en ervaren dat hun positie aan het veranderen is. Hun zonen zitten nog veel dieper in deze problematiek.

We zijn hier met zijn allen niet zomaar op uitgekomen. De huidige situatie heeft een gelaagdheid, een structuur en een bepaalde ‘mindset’.  In de tijd dat we als nomaden moesten overleven, bepaalden de fysieke mogelijkheden de rolverdeling. Later, toen clans en stammen onderdeel werden van een volk, bepaalde de overkoepelende cultuur de rollen van mannen en vrouwen. Die definiëring lag vaak nog in het verlengde van de fysieke mogelijkheden. Maar deze kende wel allerlei ‘extraatjes’ waar mannen en vrouwen zich aan moesten houden. Dat leverde vrijwel altijd meer rechten en macht voor mannen op.

Geslacht en identiteit hebben niets met elkaar te maken!?

We kijken op dit moment naar de gevolgen van een bepaalde postmoderne ondergrond. Er is heel veel diversiteit en vrijheid en elke vaste definitie – dus ook die van jouw (mogelijke) identiteit - is op losse schroeven gezet. Het is een tijd waarin  ‘sekse’ en ‘geslachtsidentiteit’ als twee onafhankelijke variabelen gezien kunnen worden, als het ware ontkoppeld zijn. Kortom, in de postmoderne tijd hebben we nog wel een geslacht, maar met onze (geslachts-)identiteit kunnen we alle kanten uit. Meisjes kunnen als jongen door het leven gaan en omgekeerd.

Zijn we wel zo vrij als we zouden willen?

Vanuit het onderwijs in het bijzonder komt nu de vraag boven of  jongens het altijd wel zo goed doen, om met meer vrouwelijke waarden op te groeien. Net zo min als het in de jaren vijftig voor meisjes altijd goed was om in een patriarchale cultuur te (moeten) gedijen, is het ook voor jongens niet altijd wenselijk om in een meer matriarchale cultuur te functioneren. Inmiddels weten we dat jongens bij een overdaad aan vrouwelijke waarden lang niet altijd uit de verf komen.

Het kleine verschil met de grote gevolgen blijft

Gelukkig wijst ook neurologisch onderzoek uit dat we cultureel gezien niet zo vrij zijn als we zouden willen. Uiteraard is ieder mens een beetje anders, maar meisjes en jongens blijven ook verschillen. En dat kan niet naar believen weg ge-cultureerd te kunnen worden. En als we dat wel proberen ontstaan er problemen.

Dit is deel 1 van een serie van 3. Volgende week deel 2.

Mauk Pieper is onder meer directeur van het Center for Integral World Wisdom. Hij is trainer, coach, therapeut, teacher, spreker en staat voor het verwerven van Evolutionair Leiderschap op basis van Integrale Principes en ‘Unique Self technology’. Zie ook www.mauk.nu.  Mauk is tevens auteur ben van een boek over Integraal Leiderschap en Integrale Spiritualiteit 'Humanity’s second Shock and your Unique Self’.