Kinderen maken hun eigen spel

31 januari 2022

Op de school voor ervaringsgericht onderwijs van Sjaak van Moorsel staan welbevinden en betrokkenheid hoog in het vaandel. In de onderwijspraktijk vertaalt zich dat onder andere in het telkens zoeken naar nieuwe en verrassende werkvormen. Deze keer gaan de kinderen een eigen gezelschapsspel maken voor het thema “Aardse extremen”.

Ik werk op een school voor ervaringsgericht onderwijs. Welbevinden en betrokkenheid vinden we erg belangrijk op onze school. Wanneer een kind betrokken is en goed in zijn vel zit, vindt er ontwikkeling plaats. We moeten dus bij de werkvormen ook steeds kijken of deze betrokkenheid genereren. En het is daarom ook belangrijk om te variëren in werkvormen: als we betrokkenheid van kinderen willen, is het goed om niet steeds terug te vallen op dezelfde werkvorm. Wij kiezen deze keer, voor onze klassen 5/6 ,tijdens ons project over aardse extremen voor iets anders. En we zijn blij te zien dat het een positieve uitwerking heeft op de werkhouding van kinderen.

Tijdens dit project zijn er momenten dat wij informatie geven aan de kinderen. Over een tsunami, een vulkaanuitbarsting, onweer, bosbranden. Over overstromingen en  aardbevingen. Nadat we veel aardse extremen hebben besproken, mogen groepjes van twee kinderen een aards extreem kiezen. Hierover gaan ze informatie zoeken. Maar niet voor een powerpoint presentatie of voor het maken van een muurkrant!

Nee, deze keer mogen de kinderen hun eigen spel gaan maken over het aards extreem dat ze hebben gekozen. Vol enthousiasme gaan ze aan de slag. Aan de binnenkant van de speldoos willen we graag informatie over hun onderwerp. Een spelbord moet worden gemaakt. En er moeten natuurlijk vragen worden bedacht.

Er zijn drie soorten vragen. Op de gele kaartjes staan open vragen. Kom je op een rood vak, dan krijg je een rood kaartje. Dit zijn multiple choice-vragen. De kinderen kunnen dan kiezen uit meerdere antwoorden. En tot slot zijn er nog uitbeeldvragen.

Vlinder maakt mooie pionnen om het spel te spelen. Faas is aan het nadenken over hoe je een open vraag kunt stellen. Sommige samenwerkingen lopen als een trein. Bij andere groepjes is het fijn om wat sturing te geven.

Na een aantal weken geeft juf Maartje aan dat we nog één keer hebben om aan het spel te werken. ‘Maak dus een keuze wat belangrijk is voor je spel om het te kunnen spelen’, zegt ze. Het voelt voor de kinderen als een soort deadline.  En feitelijk is het dat ook. Maartje en ik zien dat de kinderen echt allemaal gaan als en speer. Er wordt gewerkt dat het een lust is voor het oog. De laatste dingen van ieder spel worden afgewerkt.

En vrijdag, vrijdag dan is het zover. Dan hebben we twintig nieuwe spellen in de klas. Spellen over aardse extremen. Dan gaan we met de spellen spelen. Onze zelfgemaakte spellen.

Sjaak van Moorsel is leerkracht op de Uilenspiegel in Boekel.