'Hoe zou er in de lerarenvergadering gepraat worden als ze dit allemaal wisten?'

30 juli 2016

Als trainer Leerstraffen ontmoette Emma Voerman veel jongeren. Vaak ging het om spijbelen. Ozlem was één van hen. Snel afgeleid, afwezig, niet geïnteresseerd in schoolzaken. Vaak de spulletjes niet voor elkaar. We krijgen geen vat op haar. We willen haar best helpen, maar dan moet ze wel komen. Dit zouden zo maar opmerkingen kunnen zijn over Ozlem, in de lerarenvergadering. Misschien zouden ze Ozlem zelfs als onbetrouwbaar afstempelen. Ik kon het me allemaal voorstellen. Maar onbetrouwbaar ?  Haar blog. 'Hoe zou er in de lerarenvergadering gepraat worden als ze dit allemaal wisten?'

Afgeleid was een hele goed omschrijving. Want Ozlem wás ook afgeleid. Geen wonder, dacht ik, toen ik hoorde wat er thuis allemaal gebeurde. Allereerst is er een groot gebrek aan geld. Soms spijbelt Ozlem alleen, omdat er geen geld is voor de tram, en in het donker niet alleen op de fiets mag.

En dan de familiesituatie. Een overleden vader. Een oudere broer die amper thuis is, veel tijd op straat rond brengt, en misschien wel in het verkeerde gezelschap. In ieder geval een bron van zorgen. Maar die zorgen krijgen geen tijd, want de tijd gaat naar het jongste broertje van Ozlem, dat flinke aanpassingsproblemen heeft.

Er zijn veel verschillenden hulpverleners over de vloer, en Ozlem is vaak aanwezig bij de gesprekken, terwijl zij het ook lang niet altijd snapt, zegt ze. Maar samen weten we meer, mijn moeder en ik.

Ik ken Ozlem alleen zonder hoofddoek, maar op een gegeven moment, komt ze binnen met hoofddoek, en kleren die een stuk minder westers zijn dan ik van haar gewend ben. Ze ziet mijn vragende blik en ze legt uit.

Haar moeder gaat trouwen met een man uit Turkije. Die is nu in Nederland, en daarom is ze nu gekleed. Ze vertelt er bij dat het haar eigen keuze is. Zij vindt het de gewoonste zaak van de wereld. Ze wil haar nieuwe vader respect geven, en dat doet ze zo. Ze is zo blij dat haar moeder nu steun krijgt van een man in huis. Ze verwacht er het beste van. Misschien hoopt ze ook wel dat het goed is voor haar jongere broertje. Het is in ieder geval goed voor haar moeder, dat kan ze zien. En dat is voor haar genoeg.

Ik ben geraakt door dit geschenk van vertrouwen. Nee, onbetrouwbaar is Ozlem zeker niet.

Hoe zou er in de lerarenvergadering gepraat worden als ze dit allemaal wisten?

Emma Voerman vertelt verhalen en maakt theater vanuit het thema 'Ontmoet je interne fan'. Ze is voormalig leraar en vader van vier kinderen. Dit verhaal tekende ze op in 2014.