Daisy Mertens

docent po, Leraar van het jaar 2016

Daisy Mertens is basisschooldocent aan Fontys Hogescholen en leerkracht op de Vuurvogel in Helmond. Ze werd in 2016 gekozen tot Leraar van het Jaar in PO.

Nadat ik in 2008 afstudeerde aan Hogeschool de Kempel kon ik snel aan de slag op De Vuurvogel in Helmond. Ik startte met een afwisselend jaar in groep 6, ondersteuning in groep 7 en een dag in de NT2-klas. Het volgende jaar mocht ik kinderen helpen leren lezen in groep 3. Ik wist al snel dat ik iets meer wilde. Wat dan precies kon ik moeilijk onder woorden brengen, in ieder geval iets meer dan alleen invloed hebben op klasniveau. Mijn ambitie was oneindig.

Ik volgde de opleiding Leren & Innoveren aan Fontys Hogescholen Eindhoven. Daar leerde ik onderzoek doen, vernieuwingen begeleiden en invoeren, interessante theorieën welke leren effectief maken. Na die twee jaar zat ik zo met mijn hoofd bij het onderzoeken en de theorieën, dat ik het liefst wilde dat alle leerkrachten in Nederland deze theorieën direct toe gingen passen in hun onderwijs. Ik ging een opleiding Coaching volgen. Achteraf niet zozeer om anderen te coachen, maar in eerste instantie mezelf te leren kennen en te kunnen coachen. Deze opleiding bracht me tot inzicht dat oprechte nieuwsgierigheid de basis is voor een relatie met anderen. Deze relatie is onderliggend bij het implementeren van innovaties en vernieuwingstrajecten en dat begint bij mijzelf.

Ik wist pas wat ik echt wilde toen ik met Edukans vrijwilligerswerk ging doen in Ethiopië. Ik zag gepassioneerde leerkrachten die met zo weinig middelen –vanuit hun tenen- de kinderen wat wilde leren. Wat mij het meest raakte was een bijna gepensioneerde leerkracht. Hij werkte continue aan de verbondenheid met leerlingen. Gaf ze complimenten, een schouderklopje en kocht van zijn kleine beetje salaris pennen en blaadjes. Dit was geen leraar, maar een authentiek en puur persoon. Toen wist ik het: de basis van je onderwijs begint bij liefde voor het kind en passie voor je vak. Een relatie opbouwen, open zijn en ontmoeten: dat is de kern. Deze ervaring heeft me als mens en juf zo rijk gemaakt en met dat inspirerende gevoel ging ik terug naar mijn groep 3 en later groep 7/8.

Ik ervaarde pas echt wat onderwijs voor me betekent, toen ik ging nadenken over mijn visie op leren en opvoeden. Dit had ik op de Pabo ook al gedaan, alleen moest ik het nog ervaren, voelen, doorleven en meemaken. Elke dag denk ik na over mijn kernwaarden: verbondenheid, vertrouwen, reflectie, verantwoordelijkheid en samen leren. ‘Hoe zorg ik dat ik verbonden ben met de leerlingen, zij met elkaar, wij met elkaar?’, ‘Hoe zorg ik dat ik reflecteer, hierin het goede voorbeeld geef, de leerlingen zelf laat reflecteren?’. ‘Op welk moment van de dag kan ik de kinderen verantwoordelijkheid geven’ en ‘Wanneer heb ik vandaag de leerlingen die verantwoordelijkheid gegeven?’

Twee jaar geleden heb ik een aantal maanden op Sint Maarten gewerkt als innovatie coördinator. Ik stuurde daar een aantal projecten aan en stond niet meer voor de klas. Ik merkte al snel dat dit niet helemaal was wat ik wilde. Ik ontmoette Tyrone, een jongen die het moeilijk had. Ik mocht hem begeleiden, daar kreeg ik weer nieuwe energie van. Ik realiseerde me dat het noodzakelijk is om binding te houden met de praktijk, altijd te kijken naar wat de kinderen nodig hebben. We hebben elkaar nodig om te ontwikkelen, onze kwaliteiten en talenten te zien en te benutten.

Pas nu kan ik verwoorden wat ik acht jaar geleden niet onder woorden kon brengen.
Dit is mijn missie: ‘Ieder kind verdient kwalitatief hoogstaand onderwijs en een juf of meester die onvoorwaardelijk tegemoetkomt aan de basisbehoeften. Ze verdienen ieder deel van de dag, ieder moment nieuwe kansen, mogelijkheden en uitdagingen.’ Mijn ambitie is om hier in het goede voorbeeld te geven en anderen te inspireren. Dit allemaal uit liefde voor de kinderen en passie voor ons betekenisvolle beroep van leraar.