Daags na de Amerikaanse verkiezingsuitslag: 'Ik geniet van kinderen die kiezen voor eenheid'

12 november 2016

‘What the world needs now, is love sweet love.’  Een paar dagen na de (voor sommigen) verrassende verkiezingsuitslag, denkt basisschoollerares Daisy Mertens aan het nummer van Jackie DeShannon. Liefde én angst zijn de twee basisemoties die ten grondslag liggen aan veel reacties, zo stelt zij. Maar je hebt ook een keuze daarin. En dat laten de kinderen in Daisy's klas haar zien.

Wanneer ons iets overkomt, kruipt er emotie bij je omhoog als reactie op de gebeurtenis. Zo ook op een dag als na de verkiezingsuitslag in de VS...

Liefde en angst liggen als twee 'basis-emoties' onder onze reacties. Vanuit deze twee emoties, handelen we in essentie altijd. Angst is een emotie van afwijzing, onzekerheid, jaloezie, haat, afgunst, teleurstelling en verdriet. Iets wat we negatief ervaren en wat ons ook op die manier beïnvloed.

Liefde is daarentegen een positieve emotie. Liefde is vertrouwen, geluk, blijdschap, dankbaarheid, oprecht zijn, genegenheid. Echte liefde kent geen angst.

 

Samira heeft al een aantal jaren last van een niet zo soepel lopende driehoeksverhouding met meiden uit de klas. Ze komt naar me toe en vertelt over Laura die zich met haar bemoeit en Fatima die altijd de baas wil spelen. 'Wat heb je er al mee gedaan?', antwoord ik. Ze heeft het al honderd keer proberen op te lossen, maar zonder resultaat. Het wordt zelfs nog erger en ze voelt zich niet prettig. 'Hoe voel jij je erbij?', vraag ik. Samira durft er niks van te zeggen en laat het maar zo. Haar hoofd slaat naar beneden. Het liefst wil ze er wat van leren zeggen.

Ik vraag: 'Hoe kan ik jou daarbij helpen?' Samira denk dat ze dit zelf kan tijdens de wekelijkse sociokring en heeft er vertrouwen in dat dit haar gaat lukken. Twee weken verstrijken, maar Samira blijft stil. 

Een week later staat de altijd timide en bescheiden Samira op tijdens de kring. 'Ik wil gewoon dat we voor eens en voor altijd stoppen met ruzie maken. Het is nu al drie jaar zo en ik wil het liefst dat we vriendinnen zijn.' Ook Fatima en Laura zijn het daarmee eens. Ze lopen naar elkaar toe en omarmen elkaar midden in de grote kring. De klas applaudisseert. Zucht…het hoge woord is eruit. Ik zie alleen maar stralende gezichten. Niet alleen van de drie meiden, ook de rest van de klas straalt. En ik?

Ik geniet met een lach en een traan van dit prachtige moment.

Ik geniet van kinderen die ervoor kiezen om niet te negeren, vluchten en afwijzen

Ik geniet van kinderen die kiezen om blij te zijn voor een ander

Ik geniet van kinderen die kiezen voor eenheid

Ik geniet van kinderen die kiezen om te verbinden in plaats van te afstoten

Ik geniet van kinderen die bruggen willen slaan

Ik geniet van kinderen die kiezen om lief te hebben!

 

We hebben invloed op de keuzes die we maken, ook in onze emoties. Wij bepalen hoe we hierin willen zijn. Daarvoor moeten we onszelf goed kennen, want als jij het niet doet, bepalen anderen wie je bent en hoe je jezelf voelt.

We zijn allemaal op zoek naar die verbondenheid, eenheid en saamhorigheid die horen bij liefde.

Wat kies jij? En wat leren we onze kinderen hierin? Er is geen goed of fout…

Wel hebben we de keuze om ons leven en dat van anderen mooier en aangenamer te maken. We kunnen onze kinderen leren om hier bewust in te kiezen. Zodat als ze volwassen zijn ze zelf mogen bepalen wie ze zijn!

Laten we vandaag nog een beetje meer liefde geven dan gisteren, met alles wat we in ons hebben!

Daisy Mertens is Leraar van het Jaar in het PO en werkt op basisschool de Vuurvogel in Helmond.