De zonnebloemen van Allison

22 maart 2023

Het is een stormachtig begin van de dag in het SO. Wat er precies in de lucht hangt weet hij niet, maar Bart Heeling voel aan alles dat hij extra proactief en alert moet zijn op de kleinste signalen om te voorkomen dat deze groots escaleren. Bijvoorbeeld bij Allison, die eerder al het brandalarm activeerde in een boze bui.

Allison gooit haar tas neer, ploft in een stoel, staat weer op, loopt rond, pakt een kruk, laat die staan en gaat tenslotte bij de ambulant hulpverlener aan tafel zitten.
‘Ik ben druk!’ zegt ze.
Overbodige informatie, maar desondanks een sterk staaltje zelfreflectie.
‘Het was heftig gisteravond,’ zegt ze en er komt een heel verhaal. Ze eet haar koekje op terwijl ze praat. Het is net half negen. Het kost flinke energie.

Wanneer Stan binnenkomt, eveneens met flink wat bombarie, raakt Allison geagiteerd. Ik zie dezelfde blik in haar ogen als toen ze onlangs op het brandalarm drukte, waarna de hele school ontruimd moest worden. Ik ga voor haar staan, spreek haar duidelijk toe en refereer aan het brandalarm: ‘Ik herinner je nu aan de afspraak die jij daarna zélf met mij gemaakt hebt. Jij zoekt je lievelingsjuf op en loopt met haar naar buiten!’
‘Ja hou nu maar je bek,’ zegt ze.
Boodschap is ontvangen.

Maar ze heeft nog wel iets meer nodig.
Vanuit m'n recente verleden met haar weet ik dat ze erg graag kleurt en verft en daarmee reguleert.
‘Jij gaat schilderen,’ zeg ik en vraag haar mee te gaan naar de crea-kasten.
Ik zoek het grootste vel papier uit en zij verzamelt de verf, de kwasten en andere benodigdheden.
Samen met de ambulant hulpverlener zit ze de tijd voor de pauze op de gang, aan de grote tafel.

Na de pauze vraagt ze: ‘Vind je mijn tekening mooi meester?’
‘Als je dat aan mij vraagt, zal ik altijd ja zeggen, want een leerkracht zegt natuurlijk niet dat de tekening lelijk is. Dus ik denk dat je niet zoveel aan mijn mening hebt. Ik kan wél zien dat je veel aandacht hebt besteed aan je tekening, dat je het hele vel hebt gebruikt, met verschillende kleuren. En ik kan zien dat het zonnebloemen zijn. Wat vind je zélf van je tekening?’
‘Ik vind hem mooi,’ zegt ze en ze vraagt of ik er een afbeelding van wil maken en wil doorsturen naar de groep waar ze woont. Uiteraard, met liefde.

De rest van de dag verloopt rustig.

Natuurlijk heb ik wel een mening over deze tekening hoor: ik vind het prachtig! Om je zó te kunnen uiten. Vanuit een stormachtig gevoel, naar een zonnebloem.

Dit blog is met toestemming overgenomen van de LinkedIn-pagina van Bart Heeling

Bart Heeling heeft in 2011 een master special educational needs als gedragsspecialist afgerond en werkt sinds enkele jaren als leerkracht in het speciaal onderwijs cluster 4.