De moed vatten om eigen keuzes te maken

2 juni 2017

Omarm de eigenaardigheden van je kind, pleit Marre Taal. 'De wereld is namelijk al uniform genoeg.'

Hoe ga je om met een zoon die meer van ballet dan van voetballen houdt, een dochter die liever in bomen klimt dan met poppen speelt of een kind dat het liefst uren lang alleen op zijn kamer speelt? Kinderen die anders zijn hebben het doorgaans niet makkelijk op school. Doorsneekinderen worden meestal sneller opgenomen in een groep. Kinderen willen het liefst op elkaar lijken. In een klas waar bijna iedereen van hetzelfde houdt, valt het op als iemand andere voorkeuren heeft. Deze jongens en meisjes zijn kwetsbaar, omdat er een risico bestaat op sociale uitsluiting. Toch is het de moeite waard om kinderen aan te moedigen zichzelf te blijven. Kinderen die te veel bezig zijn om op anderen te lijken dreigen hun persoonlijkheid te verliezen. (Foto: Ratiu Bia)

Anders is mooi
Wie anders durft te zijn, kan verschil maken in de wereld. De succesvolle Amerikaanse zanger en acteur Justin Timberlake was een apart kind. Timberlake werd vroeger op school uitgescholden en beschimpt, omdat klasgenoten hem vreemd vonden. Hij had het geluk dat zijn moeder hem bleef steunen. Zij leerde haar zoon dat anders zijn juist mooi is. Ondanks de moeilijkheden die Timberlake in zijn jonge jaren ondervond bleef hij geloven in zichzelf. Timberlake wist goed wat hij wilde en deed niets liever dan muziek maken en zingen. Hij volgde zijn hart en ging door. Al gauw boekte hij het ene na het andere succes.

Voldoen aan de verwachtingen
Onlangs sprak ik een man die vertelde over een indringend gesprek met zijn tienjarige zoon Daan. Het leven van deze vader bestaat voor een belangrijk deel uit voetbal. Hij bezoekt regelmatig voetbalwedstrijden als enthousiast supporter en coacht al jaren met veel plezier het elftal van zijn zoon. Maar Daan staat te dromen in het veld. De bal rolt met regelmaat tussen zijn benen door en hij mist de passie voor het spelletje. Toch durfde Daan langere tijd niet duidelijk te maken dat hij eigenlijk niet van voetbal houdt. De jongen was bang om zijn vader teleur te stellen. Kinderen zijn geneigd om aan de verwachtingen van hun ouders voldoen. Gelukkig vatte hij moed en begon een gesprek. Dat verliep zo:

Daan: Pap, mag ik je iets vragen?
Vader: Ja hoor, kom maar op.
Daan: Vind je het heel erg als ik van voetbal af wil?
Vader: Je gaat toch altijd graag naar voetbal? Ik dacht dat je zo van voetballen hield.
Daan: Dat weet ik. Maar jij bent gek op voetbal. Ik vind er eigenlijk niks aan.
Vader: Dat wist ik helemaal niet. Je overvalt me wel.
Daan: Vorig jaar wilde ik al stoppen met voetbal.
Vader: Waarom vertel je dit nu pas?
Daan: Ik durfde niet, want ik was bang dat je teleurgesteld zou zijn.
Vader: Hoe kom je daar nou bij?
Daan: Ik hou gewoon van andere dingen dan jij. Ik hou meer van turnen of ballet.
Vader: Ik vind het helemaal niet erg als je van andere dingen houdt.
Daan: Ik ben anders dan de rest van de klas.
Vader: Ik snap het. Weet je wat? Niet iedereen hoeft van voetbal te houden. Ik wil alleen maar dat je gelukkig bent. Jij houdt kennelijk van andere sporten dan ik en dat maakt je juist speciaal.  

De moed vatten om eigen keuzes te maken is niet altijd makkelijk
Iedere ouder zal bij de geboorte van zijn kind bepaalde verwachtingen hebben. Daar ontkomt niemand aan. Soms moeten ideeën worden bijgesteld. Het is best even wennen om tot de ontdekking te komen dat je zoon of dochter niet van sport houdt terwijl je zelf een fanatieke tennisser bent of als je ziet dat je kind een passie voor reptielen heeft terwijl je daar zelf niets mee hebt. Daan kreeg de kans om zijn eigen weg te volgen en stopte met voetballen. Het gaf hem de mogelijkheid om te bedenken wat hij echt wilde ongeacht wat zijn omgeving daarvan zou vinden. Zo kun je als ouder je kind een steuntje in de rug geven om er achter te komen wie hij is. De wereld zit namelijk al vol genoeg met uniformiteit.

Marre Taal is kindercoach en gecertificeerd Gordontrainer. Ze heeft haar eigen praktijk Family Tools.