De kracht van een gezonde groep

7 oktober 2024

De vraag kwam op een middag, ergens in de derde schoolweek. Of ze misschien naar de klas van Judith Louter kon verhuizen. De dynamiek in haar huidige klas werkte niet voor haar. De omgeving op school triggerde haar, had haar in een houdgreep. Ze had zich steeds verder bekwaamd in de kunst haar klasgenoten en docenten tot het uiterste te drijven.

Lesverstoringen, grote mond, pestgedrag, volwassenen tegen elkaar uitspelen, haarfijn kon ze bij docenten hun zwakke plek aanwijzen en gebruiken om macht te zoeken. Vooral volwassenen die het conflict met haar aangingen vond ze interessant. Olie op het vuur. Kijken hoe het fikt.

In mijn klas was ruimte voor een nieuwe leerling. In de groep heerste rust. Maar vooral zat in mijn klas haar hartsvriendin. Haar maatje, met wie ze al jaren lief en leed had gedeeld. Met wie ze, zo begreep ik later uit een gesprek met haar moeder, een heftige tijd had beleefd op de basisschool, toen een vriendje in de klas na een kort ziekbed stierf.

Ik was al snel overtuigd. Voor haar klas en voor haarzelf. Ik wist ook dat mijn klas dit zou kunnen hebben. En toch had ik er een onrustig weekend van. Mijn klas, de plek die na een paar weken liefde en zorg op dit moment veilig en rustig was, zou weer op z’n kop staan. Als ik althans de verhalen over haar moest geloven…

Ik besloot maandagmorgen niet meer te piekeren, maar voelde de onrust nog in mijn lijf. Wat zou ze doen, bedenken, uithalen? En kon ik de kalme, bemoedigende, duidelijke leerkracht voor haar zijn die ze nodig had? Zou mijn klas verandering voelen? En zouden ze daar last van hebben? En had ik als dat zou gebeuren de kracht om met haar in verbinding te blijven?

We zijn inmiddels vier dagen verder. En ik… ik sta erbij en kijk ernaar. Hoe haar hartsvriendin haar rol heeft gepakt en haar liefdevol maar ferm instrueert hoe we de dingen doen in deze klas. Hoe ze van strak gespannen (maandag) naar oogcontact zoekend (dinsdag) naar een grapje makend (woensdag) is gegaan. Hoe rust en onrust in haar hoofd lijken te strijden om voorrang. Aantrekken of afstoten. Toenadering zoeken of grote mond geven.

Ik sta erbij en kijk ernaar. Dit is de kracht van de gezonde groep. Ik wist het al en weet het weer. De leerkracht faciliteert, de groep creëert. De groep voor alles.

Judith Louter is mentor en docent AVO op Accent Praktijkonderwijs in Nijkerk. Naast haar baan als mentor ondersteunt en begeleidt ze leraren en schoolleiders die vastlopen en pedagogische tact willen inzetten via www.tactvoordeklas.nl.