Twintig kinderen die de wereld hebben veranderd: wat of wie heeft hen geïnspireerd?

27 mei 2017

In  het boek 'Kinderen die de wereld hebben veranderd' ging fotograaf, schrijver en uitgever Peter de Ruiter op zoek naar  kinderen, die net als Anne Frank en Malala, in actie zijn gekomen tegen onrecht dat hen werd aangedaan en strijden voor de rechten die hen toekomen volgens het Kinderrechtenverdrag.  Wie zijn deze kinderen? Wat hebben ze gedaan, waarom en wat heeft hen geïnspireerd? Wat is het effect van hun daden en wat moet er nog worden gedaan? Het boek  geeft deze kinderen een stem. Hun verhalen stellen een voorbeeld en tonen aan dat verandering wel degelijk mogelijk is en dat het zin heeft om op te staan tegen onrecht - of je nu kind bent of volwassene. Dat is de les die we van hen kunnen leren.

Het boek Kinderen die de wereld hebben veranderd beschrijft twintig kinderen die de aandacht hebben gevestigd op ernstige problemen in onze maatschappij en die een bijdrage hebben geleverd aan de oplossing. Als kind hebben ze onze wereld een klein beetje ten goede gekeerd. Andere kinderen en volwassenen weten zich gesteund door hun doorzettingsvermogen. Niet alleen op 20 november, internationale Kinderrechtendag en de dag dat dit boek is gelanceerd, maar elke dag van het jaar.

In het boek maak je opnieuw kennis met Phan Thị Kim Phúc (1963), ook bekend als Kim Phuc,  door de bekendste foto uit de Vietnamoorlog.  Op 8 juni 1972, ze was 9 jaar oud, is er een napalmaanval in Trang Bang (Vietnam). Het dorp is gebombardeerd door een Zuid-Vietnamese bommenwerper om vermeende strijders van de Vietcong te verjagen. Ze vat vlam door de napalm, waardoor haar kleren verbranden. Naakt rent Kim met andere dorpsgenoten de hoofdweg bij Trang Bang op en wordt gefotografeerd.

De fotograaf, Nick Ut, brengt haar met zijn auto naar een ziekenhuis. Kim loopt derdegraadsverbrandingen op aan haar rug en armen. Ruim een maand verkeert ze in kritieke toestand. Ze krijgt bloedtransfusies en huidtransplantaties en ligt een jaar in een Vietnamees ziekenhuis.  Ze is in 1984 in Duitsland geopereerd en ondervindt nog steeds gezondheidsproblemen.

Op de terugreis van haar huwelijksreis van Cuba naar Moskou verlaat Kim met haar man het vliegtuig tijdens een tussenlanding in Canada en vraagt politiek asiel aan. Sindsdien woont het paar in Canada en heeft ze de Kim Foundation opgericht, om kind slachtoffers  van oorlogen te ondersteunen. Op 10 november 1994 werd Kim Phuc uitgeroepen tot Goodwill Ambassadeur voor UNESCO.

In de informatie over het boek en de auteur vindt u tevens meer achtergronden over de kinderen die in het boek geportretteerd zijn. Kinderen als Iqbal Masih, Andrew Adansi, Ishmael Beah en Nujood Ali hebben hun stem laten horen. Over kinderarbeid, discriminatie, kindhuwelijken, armoede, uitsluiting van onderwijs, oorlog, ziekten en hongersnood. Ze zijn gehoord, ondanks of misschien juist dankzij hun jonge leeftijd. Ruby Bridges, Wilma Westenberg, Nkosi Johnson en Helen Keller hebben zich niet in hun lot geschikt en de strijd aangebonden.

Rikie van Blijswijk is redacteur van het kernteam van hetkind en medeoprichter de Leerschool.

** Op 20 november 1989 werd het Kinderrechtenverdrag door de Verenigde Naties aangenomen. Het is ondertekend door 193 landen en is daarmee het mensenrechtenverdrag met de meeste landen die lid zijn. De Verenigde Staten en Somalië zijn nog geen lid. Nederland is sinds 1995 lid van het VN-Kinderrechtenverdrag. Het Kinderrechtenverdrag  bevat 54 artikelen, die in drie delen zijn ondergebracht. In het eerste deel (1-41) staan de eigenlijke rechten voor de kinderen zelf, het tweede deel (artikel 42-45) gaat over toezicht en rapportage en deel drie (artikel 46-54) gaat vooral over procedures.