Online onderwijs legt verschillende aspecten van ons mens-zijn bloot

8 februari 2021

Tijdens een online les Humanistisch Vormingsonderwijs krijgt Thomas uit groep 6 het even te kwaad: zijn opa is onlangs overleden. Gelukkig is niet alleen de juf aan de andere kant van de lijn, maar is ook Thomas’ vader in de buurt, en zo ontstaat een bijzondere samenwerking tussen twee mensen, op afstand, die Inge Breedveld niet snel zal vergeten.

Iedere dinsdag krijgen de leerlingen van een Rotterdamse Montessorischool Humanistisch Vormingsonderwijs (HVO) in de bovenbouw. De helft van de groep gaat naar handvaardigheid, de andere helft naar HVO. Om de vier weken is er een wissel. Mijn collega en ik proberen de lessen in thematiek vaak op elkaar te laten aansluiten.

In deze tweede lockdown bied ik de HVO-lessen voor het eerst online aan. De hele groep volgt nu op een vast tijdstip HVO. Dat is even wennen, want de leerlingen zijn niet meer gewend aan deze structuur. Na een paar lessen en een herinnering van de groepsleerkracht zijn bijna alle leerlingen present.

Ik probeer het voordeel van deze online situatie, waarbij mijn les letterlijk het huis in wordt geslingerd, te benaderen.  In de vorige les hebben de kinderen een brief aan hun gezin geschreven. Van een moeder kreeg ik een mailtje dat ze een prachtige brief van haar dochter had ontvangen. Dat is waardevol voor nu en voor later. Een andere ouder gaf me terug dat de online bingo nog steeds zichtbaar was op het toilet, waar nog een post it hangt met: ‘Je bent een scheetje’.  

Normaal gesproken heb ik niet zoveel met de ouders te maken, omdat de kinderen mijn lessen altijd op school krijgen. Dat is nu anders. Ik vind het belangrijk om samen met de kinderen stil te staan bij deze bijzondere situatie, waarbij je zoveel met elkaar te maken hebt als gezin. Verschillende aspecten van ons mens-zijn worden in deze periode onder een vergrootglas gelegd. Hier probeer ik met mijn lessen bij aan te sluiten.

Afgelopen week heb ik de kinderen een rondeel (een gedicht) laten schrijven. Ze mochten een voorwerp, foto van een persoon, dier of een gebeurtenis uitkiezen. Iets wat kostbaar voor hen was. Iemand die belangrijk is of is geweest. Daar mochten ze een foto bij uitzoeken en een rondeel over schrijven. Thomas uit groep 6 koos voor een foto van zijn opa. Hij wilde er graag over vertellen, maar schoot direct vol. Zijn opa was nog niet zo lang geleden overleden. Ik kon zien dat hij zich schaamde dat dit tijdens de online HVO-les gebeurde, waar al zijn klasgenoten hem konden zien. Zijn vader was gelukkig in de buurt om hem te troosten. Het was mooi om te merken dat vader en ik gezamenlijk iets voor Thomas konden betekenen. Thomas wilde zijn rondeel niet voorlezen, maar een klasgenootje mocht dat wel doen. Vader typte het rondeel via de chatfunctie voor hem in en een klasgenootje las het voor. Zijn klasgenoten lieten met hun duimen omhoog weten dat ze het mooi vonden. Een bijzonder verbonden moment, waarbij iedereen er echt even voor Thomas was.

Inge Breedveld geeft Humanistisch Vormingsonderwijs, is kindercoach en filosofeert met kinderen. Kijk gerust ook oven op de website van Inge Breedveld: www.peperprojecten.nl.