Stichting Nivoz logo
Sterkt leraren, schoolleiders en betrokkenen bij de uitvoering van hun pedagogische opdracht

Nivoz platform hetkind

‘Oh! En ze heeft ook nog wel twee stoere broers die je dan in elkaar komen slaan.’

13 mei 2019

Anne van Driel kent ‘de spelletjes’ die de negenjarige Naysara – een van haar leerlingen – speelt. Of Naysara vergroot haar gedrag en kijkt hoelang je het spelletje meespeelt of ze voelt zich bedreigd en begint dingen te roepen waar je bang van hoort te worden. Zo ook vandaag. Anne zoekt een weg om weer in contact te komen.

Ze komt de gymzaal binnen in een Turks voetbaltenue. Het is een maatje te klein, waardoor je goed kan zien dat ze wat overgewicht heeft. Rennend en schreeuwend komt ze binnen, ze wil zich even laten horen. Tijdens de les heeft ze de stoerste praatjes over energydrink, alles mogen eten thuis en als je ruzie met haar krijgt, dan zal ze haar vader erbij halen. Oh! En ze heeft ook nog wel twee stoere broers die je dan in elkaar komen slaan.

Naysara houdt er niet van wanneer je dingen van haar vraagt die ze moet doen. Gewoon meedraaien in de les doet ze wel, maar zodra je haar specifiek iets zegt wat je niet tegen de andere kinderen vertelt, begint het spelletje. Of ze vergroot het gedrag en kijkt hoelang je het spelletje meespeelt of ze voelt zich bedreigd en begint dingen te roepen waar je bang van hoort te worden.

Op een dag kwam Naysara binnen en ik kon al wel zien dat ze d’r dag niet had. Ze ging naast haar “beste vriend” zitten en keek me al uitdagend aan. Ik pakte de les op en kon m’n uitleg goed geven. Na de uitleg zette ik de kinderen aan het werk en kon ik kijken of alles liep. De kinderen waren bezig, er lukten dingen en er werd goed rekening gehouden met elkaar.

Twee ronden lang wist Naysara dit goed vol te houden. In de derde ronde ging het fout bij het tikspel. Ze kwam als tikker in conflict met een kind dat niet wilde toegeven dat hij getikt was. Ik was aan de andere kant van de zaal bezig, maar kon al snel horen dat het foute boel was. Ik naderde een boze Naysara en een onwetend jongetje, niet snappend wat de situatie was. Naysara wilde al snel haar verhaal vertellen. Er werden dingen gezegd als valsspelen, oneerlijk zijn en haar vader zou het gaan oplossen. Toen ik haar wilde kalmeren en beide partijen aan wilde horen, voelde ze zich niet begrepen en vond ze dat ik niet voor haar opkwam, waardoor ze boos wegliep.

Aan het einde van de les zocht ik haar op in de kleedkamer, waar ze nog steeds zat boos te zijn. Huilend vertelde ze haar verhaal over dat ook nooit iemand haar geloofde, niemand haar ooit serieus nam en ze toch wel heel boos was op mij. Vooral op mij, want ik was stom en ze zou d’r vader vertellen wat er was gebeurd, dan zou die mij wel even bellen en misschien ook wel komen opzoeken.

Ik probeerde haar te kalmeren en naar haar te luisteren, maar vond het moeilijk tussen de woordenstroom te komen. Uiteindelijk heb ik haar uitgelegd dat ik graag naar haar wil luisteren, maar dat ik ook wil horen wat een ander kindje denkt van de situatie, omdat ik niet alleen de juf van Naysara kan zijn. Dat snapte ze enigszins, maar ze liep toch met een boos gezicht de kleedkamer uit.

De volgende les keek ze me met een boze blik aan toen ze binnenkwam. Ze zei niets tijdens de uitleg, begon pas op te bloeien toen ze politie-boefje begon te spelen, met haar vriend. Ik had er bewust voor gekozen deze les een veilig groepje voor haar te kiezen, waarin ze een fijn maatje had en ze een positieve gymsfeer zou ervaren. Dit lukte!

Op een gegeven moment moest haar maatje naar de wc, waardoor ze alleen stond. Ik benaderde haar en vroeg haar of ik een keertje het spelletje met haar mocht spelen. Dat vond ze goed, maar zij wilde de boef zijn. Dat vond ik ook goed. Ik liet haar de eerste keer winnen, maar voelde ook dat ik dat niet teveel moest doen, want dat zou ze snel door hebben. Zo ging het spelletje een paar keer, waarbij het winnen en verliezen was, maar we hadden lol samen!

Aan het einde van de les kwamen we bij elkaar met de klas en mocht iedereen iets vertellen over wat hij/zij het leukste vond aan de les. Naysara stak haar hand op en vertelde, dat het politie-boefje toch het leukste was. En zelfs met de juf was het leuk. Van binnen kreeg ik het warm! Het was gelukt om weer in contact te komen!

Anne van Driel volgt een bachelor lichamelijke opvoeding op Hogeschool Windesheim in Zwolle.

Reacties

0
Login of vul uw e-mailadres in.


Er zijn nog geen reacties
Delen:
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief