Mindset en moeite met het benoemen van je eigen kwaliteiten

15 april 2019

Vorig schooljaar nam leerkracht Bo Vervoordeldonk deel aan een workshop ‘Mindset’ vanuit Platform Mindset. Ze raakte heel geïnspireerd en kreeg er energie van. Had zin om ermee aan de slag te gaan met haar eigen groep. Maar het schooljaar liep bijna af en de zomervakantie kwam al om de hoek kijken. ‘Volgend schooljaar gaat dit mij energie geven!’ was de gedachte die ze vasthield. Bij de start van het nieuwe schooljaar nam ze zichzelf voor eerst alle fasen van groepsvorming te doorlopen. Pas na de kerstvakantie voelde ze de veiligheid en verbondenheid in de groep om mindset centraal te laten staan. En dat verliep zo.

Een hele tijd hingen Fixie (vaste mindset) en Growie (groei mindset) al op de deur en in de klas.
‘Wie zijn dat, juf?’ was een vraag die regelmatig gesteld werd. ‘Dat zijn Fixie en Growie, zij gaan jullie dingen leren over je mindset; hoe je over jezelf denkt en wat je voelt’.

Februari. Voorbereidingen gedaan en de werkboekjes lagen klaar. Mindset staat op het dagprogramma voor de kinderen. ‘Eh juf, mindset? Wat is dat? Gaan we nu eindelijk horen wie Fixie en Growie zijn?’. Deze nieuwsgierige houding geeft me energie, laat me uitkijken naar 14.00, als mindset op het programma staat.

Ik begin de les met uitleg over het brein. De kinderen hangen, bijna letterlijk, aan mijn lippen. Ze zitten vol vragen en zijn erg geïnteresseerd. Ik laat de kinderen hun kwaliteiten benoemen. Amin heeft erg veel moeite met het vinden van zijn eigen kwaliteiten. ‘Ik weet er wel een hoor, Amin, wel meerdere zelfs! Zullen we om en om een kwaliteit van jou bedenken?’, vraag ik. Opgelucht haalt hij adem. Dat hij zijn blad niet heeft doorgescheurd uit frustratie is al een overwinning. Na een kleine voorzet schrijft Amin zeker vijf kwaliteiten van zichzelf op zijn blaadje.

De week erna bespreek ik het begrip ‘mindset’. Fixie en Growie komen uitgebreid aan bod en de kinderen denken na over met wie ze de meeste raakvlakken hebben, Fixie of Growie. Amin komt tot de conclusie dat hij denkt zoals Fixie. ‘Maar jij kunt wel Growie worden hoor, Amin!’ roept zijn buurvrouw. Amin haalt zijn schouders op.

In de middag staat er tekenen op het programma. Een uitdagende opdracht. Amin is een perfectionist, heeft moeite met het accepteren als dingen anders gaan dan hoe hij het had gewild of voor zich ziet. Hij hoort de opdracht en schuift zijn blad opzij. Zijn gezicht betrekt. Ik zie het gebeuren: ‘Ik zie aan je gezicht dat je boos bent; kan ik je helpen Amin?’ Hij haalt zijn schouders op. Ik ga naast hem zitten. Ik vraag aan hem wat hij nu denkt. ‘Stom’, geeft hij aan. ‘Weet je nog van vanmorgen? De mindsetles met Fixie en Growie?’ Hij knikt. Ik vraag aan hem op wie hij nu het meeste lijkt. ‘Fixie’, zegt hij. ‘Zal ik je helpen meer Growie te worden?’, vraag ik. Amin kijkt me aan en knikt. ‘Pak je liniaal maar, leg de liniaal bij 6cm en trek dan een lijn. Ik zal de liniaal wel vasthouden, kun jij de lijn trekken’. Hij gaat aan de slag. ‘Zie je hoe goed je dat kunt?’ Amin glimlacht.

Ik blijf bij hem staan, maar laat hem verder zijn gang gaan.  Amin werkt ijverig aan zijn tekening. Tussendoor hoor ik zijn buurvrouw zeggen: ‘Wow Amin, je zat net in de leerkuil en moet je nu eens kijken.. nu doe je het toch!’. Hij knikt, glimlacht en groeit verder uit zijn leerkuil. Waarop zijn andere buurvrouw zegt: ‘Ja, Amin, net was je Fixie en nu ben je Growie geworden’ Mijn hart maakt een sprongetje. Amin kijkt op en hij lacht met zijn tanden bloot. De lach is de hele middag niet meer van zijn gezicht gegaan.

Bo Vervoordeldonk is leerkracht op BBS De Vuurvogel in Helmond