Klok-rekenen

18 november 2019

Op het rooster staat klokkijken en rekenen, deze donderdagmorgen in Tineke Spruytenburgs klas in het speciaal onderwijs. Hoe leert ze hen dat aan?

Vandaag was groep 4B dag (ik werkte in die tijd als duo in drie verschillende klassen van een cluster 4 school) en die begint gewoonlijk met een gymles. Per vandaag is dat niet het geval omdat de gymles een lesuur verschoven is. Bovendien hebben we een 'logeerkind' uit een andere groep. Redenen genoeg om uit je doen te raken!

Op het rooster stond klokkijken en rekenen en aan mij de taak om de kinderen zo geruisloos mogelijk (voor hen) langs de onverwachte wendingen en veranderingen te loodsen én ze iets te leren.

Picto's doorgenomen, bezoek geïntroduceerd en al pratend een hele grote klok op het bord gezet. Waar staat de wijzer als het half is? Tien van de veertien vingers gaan omhoog! (Mooi, eerste slag gewonnen, we zijn aan het werk). 'Oké, op de zes dus... hier is ie...'

Nu zet ik er een taart naast. 'Wie kan de taart door de helft snijden?' R durfde wel. Hij sneed keurig door het midden van boven naar beneden (opluchting bij mij, want hij had verticaal kunnen gaan en dan... ). 'Goed zo. Dit is de ene helft en dit de andere. Net als bij de klok.... als je bedenkt dat de grote wijzer van boven bij de twaalf is gekomen, snijdt hij die klok ook in tweeën.' Met de Time-Timer checkten we het aantal minuten in een uur en keken we wat er gebeurde als daar de helft van werd genomen. Toen deelde ik nog snel een werkblad uit en vroeg de klas om zo snel mogelijk alle tijden in te vullen. 'Onthoud de halve taart en de grote wijzer.' Binnen een paar minuten waren er dertien klaar - de veertiende heeft een trager verwerkingstempo, hij maakt het morgen af.

We trokken onze jassen aan en liepen naar de gym alsof het een hele gewone woensdag was. Ik realiseerde me dat dit het gevoel van flow is wat ik nodig heb om goed te kunnen onderwijzen. 

Tineke Spruytenburg is leerkracht en geeft mindfulness aan kinderen en volwassenen.