Je geeft een vak, maar je geeft ook jezelf

14 december 2018

‘Hij eruit of ik er uit!’ verwoordde Maaike haar dilemma. Maaike was een leerkracht die Jasja van den Brink begeleidde. Maaike was helemaal klaar met een jongen uit haar klas. 

Wat is het nu aan zijn gedrag dat jij het allerlastigste vindt? 'Dat hij er maar vanuit gaat dat iedereen zich aan hem aanpast en dat hij nooit eens rekening houdt met een ander.'

Hmm, zei ik. 'Is dat niet precies wat jij heel graag zou willen maar niet van anderen durft te vragen?'

Even is het stil.

'Ja… Verdomme.'

En hier begint het. Ze wilde zichzelf zijn! En precies zo gewaardeerd en geaccepteerd worden zoals ze was.

'Mooi zo', zei ik, 'en dat is precies wat deze jongen ook van jou vraagt'.

Elke keer dat jij hem afwijst, wijs je jezelf af Elke keer dat jij hem waardeert en accepteert zoal hij is, geef je dat ook aan jezelf.

Hoe verschijn jij aan jouw leerlingen? Aan ouders? En waar ligt het aangrijpingspunt als het niet gaat zoals jij wilt? Verlopen de dingen anders dan jij in gedachten had omdat je (vak)kennis niet op orde is? Of wordt er iets in jou persoonlijk geraakt? En ben je bereid dat aan te gaan?

Dat vereist namelijk nogal wat. Toegeven dat je minder tijd dan nodig besteed hebt aan begeleide inoefening is een makkie. De realisatie dat jouw hoofd zo overloopt van alles wat er nog gedaan moet worden, dat je als een kip zonder kop steeds meer en meer ongekaderde informatie over de kinderen uitstort, is andere koek. Dat vraagt dat je jezelf en jouw eigen gedrag onder de loep neemt. En daar heeft niet iedereen evenveel zin in. Blijven wijzen naar en verwachten dat de ander verandert, is eenvoudiger. Niet effectiever, helaas. Nog steeds niet.

Jasja van den Brink is pedagoog, onderwijstrainer en –coach en moeder. Meer op de website van Raafels.