Ik wens je de wereld: 'Ik ben Elina, zeven jaar, uit Iran'

3 mei 2015

'Ik wens je de wereld' heet het tweede magazine van hetkind, dat op 1 mei is verschenen. Verhalen over het thema Mens, maatschappij en onderwijs, ingeleid oor prachtige foto's van Lieve Blanquaert die laat zien in hoeverre de geboorteplek een rol speelt hoe we kinderen verwelkomen. In de aanloop gaven we kinderen uit de hele wereld een camera om zichzelf, hun thuis, buurt en schoolomgeving eruitziet. Elina is zeven jaar, woont in Bandar-e-Anzali in Iran. Zij laat haar wereld zien in vijf foto's.

Elina, 7 jaar oud, woont in Bandar e Anzali in Iran. De school heet Mafakher Gilan, wat in het Nederlands betekent: Eer van Gilan (Gilan is de provincienaam). De ouders van Elina zijn uit elkaar, dus zij woont bij haar moeder en stiefvader. Op de familiefoto staan oma (moeder van moeder) moeder en stiefvader van Elina. Oma heet Shidokht, moeder heet Solmak en stiefvader heet Ali.

 

Over Onderwijs in Iran

Meer dan 95% van de Iraanse kinderen volgt momenteel basis- en middelbaar onderwijs. Er is leerplicht van 6 tot 18 jaar. Kinderen van zigeuners en nomaden gaan niet regelmatig naar school. Jongens- en meisjesscholen zijn strikt gescheiden. De meeste leraren zijn vrouwen en  lessen worden in het Perzisch gegeven. Het volgen van onderwijs aan staatsscholen is gratis.

Ieder dorp heeft een lagere school. Iedere dag start met een gemeenschappelijk gebed en met ochtendgymnastiek. Na een kwartier gaat iedereen naar zijn eigen klas. De lessen beginnen om 7.30 uur en eindigen om 12 uur. In de namiddag zijn er lessen tussen 12.30 en 17 uur, want er zijn teveel kinderen in Iran om allemaal op hetzelfde ogenblik les te volgen. De vakken in de lagere school zijn taal, rekenen, wetenschappen, maar dan simpel, aardrijkskunde, geschiedenis, tekenen, sport en godsdienst. Vanaf de hoogste jaren van het lager onderwijs worden soms schoolreizen, museumbezoeken en kampeeruitstapjes georganiseerd. De kinderen krijgen veel huiswerk. Op het einde van het zesde leerjaar moet iedereen hetzelfde nationale examen afleggen.

Het middelbaar onderwijs kent vier richtingen: algemeen, technisch, beroeps en kunstonderwijs. Je wordt toegelaten tot een bepaalde richting op basis van jouw resultaat in het nationaal examen. Je heb recht op een herkansing. Er zijn vijf algemene vakken, Perzisch, Engels, godsdienst, geschiedenis en aardrijkskunde, waarvoor iedereen dezelfde leerstof krijgt. Voor alle andere vakken is de leerstof aangepast aan de richting die je volgt. Op het einde van het vijfde jaar is er voor elk vak een nationaal examen. Op basis hiervan worden de diploma's uitgereikt. Het zesde jaar is een voorbereidend jaar op het hoger onderwijs. Je moet het niet volgen als je niet verder wil studeren. Iedere student moet, tijdens de laatste drie jaar van het middelbaar onderwijs een zomervakantie lang een praktische stage doen.

Voor het hoger onderwijs moet je verplicht een tweedelig ingangsexamen afleggen. Een algemeen deel en een deel specifiek voor de richting de je wil studeren. Wie het zesde jaar middelbaar volgde moet alleen het tweede deel afleggen. Nu slagen er meer meisjes dan jongens voor dit examen, omdat ze ernstiger studenten zijn. Dat is een probleem voor het regime omdat die mannen belangrijker vindt dan vrouwen. De vorige president nam maatregelen om jongens te bevoordelen. Maar nu is het parlement dit aan het herbekijken. Een bachelor-opleiding duurt vier jaar en een master twee jaar. Iran telt meer dan 100 universiteiten en instellingen voor hoger onderwijs. De Iraanse universiteiten waren gesloten tussen 1980 en 1983 (behalve medische opleidingen) als gevolg van de Iran-Irak oorlog.



Bron:  Ziba-site.



Door Rikie van Blijswijk.

 

 

Nieuwe magazine van hetkind, vanaf 1 mei te verkrijgen!

Ik wens je de wereld – mens, maatschappij en onderwijs is de titel van dit tweede nummer van hetkind-magazine. We zijn ervoor te rade gegaan bij het idee van ‘wereldgericht onderwijs’, zoals onderwijsdenker Gert Biesta het heeft geïntroduceerd. Hij zei er in mei 2014 dit over: ‘Niet voor niets betekende het Oudgriekse ‘skole’ vrije tijd: de tijd die nog niet functioneel gemaakt is. Vandaag de dag is dat juist wel zo. Maar we moeten inzien dat school geen functie van de maatschappij is. Nee, het is die vreemde plek waarin we de dialoog met de wereld aankunnen, een oefenplaats voor volwassenheid. Een plek om de maatschappij en haar eisen nog even buiten te sluiten en tegelijk open te staan voor de wereld. Dat onderscheid, tussen maatschappij en wereld, vraagt om onze onderwijspedagogische wijsheid en wakkerheid.’

Het magazine van hetkind wordt halfjaarlijks uitgegeven. Eén exemplaar van het magazine is gratis te verkrijgen op Onderwijsavonden in Driebergen, op 21 mei en 17 juni, bij lezingen van NIVOZ-medewerkers, aan trajectdeelnemers Pedagogische tact/leiderschap en op aanvraag bij conferenties en symposia. Wilt u meer exemplaren - ter inspiratie voor uw eigen leeromgeving. docententeam, school of ouderavond - dan kunt u ze per 5 exemplaren bestellen bij Educatheek, zie deze link.

We vragen dan een kleine vergoeding van 1,50 per exemplaar.