‘Ik kan ook heel boos worden hoor!’

30 maart 2023

Bart Heeling heeft een nieuw meisje in de klas, Nadine van 12. Ze heeft al heel wat meegemaakt, haar lichaam staat constant ‘aan’ en ze wil eigenlijk niet meer naar school toe. In deze nieuwe SO+-klas stelt ze samen met Bart haalbare doelen.

‘Ik kan ook heel boos worden hoor!’
Ze kijkt met een doordringende blik dwars door me heen. Ik zie er echter nog niets van, maar zeg: ‘Oh, dat geloof ik best.’
Iets met kinderen en de waarheid.

Nadine (niet de echte naam) is een nieuw meisje in onze klas. Met haar twaalf jaar is ze een beginnende puber die al veel heeft meegemaakt. Ze heeft geen vrienden en voelt zich eigenlijk nergens welkom. Ze zat een tijdje thuis voordat ze aangemeld werd voor m'n SO+ klas.

Tijdens het intakegesprek vertelt ze veel.
‘Vroeger had ik veel vriendinnen, maar dat werden er steeds minder. Nu heb ik geen één. Ook was ik altijd vrolijk, lachen, gymmen. Maar nu heb ik een soort masker op en kijk ik vaak somber. En ik ben allergisch voor pinda's.’
Haar blonde haar hangt half voor haar gezicht.
‘Ik heb wel eens pinda's in mijn choco-la,’ zeg ik wijzend naar m'n bureau, ‘raak je in paniek als ik die pak?’
‘Nee, alleen wanneer ze tegen m'n gezicht komen. En soms, als ik me overprikkeld voel, ga ik een tijd op de wc zitten. Op m'n vorige school mocht dat vaak niet. Één keer ben ik gewoon weggelopen. En ik ben ook heel angstig.’
‘Nou, weet je,’ zeg ik, ‘wij in het onderwijs moeten jullie voorbereiden op de toekomst. Wat denk je, dat ik aan m'n directeur moet vragen of ik naar de wc mag?’
Ze moet lachen.
‘Ah kijk, dat vrolijke meisje van vroeger is er dus nog wél, achter dat masker! Als je naar de wc moet, dan kun je gewoon gaan. Laat het me even weten, zodat ik weet waar je bent.’

Op een gegeven moment vraag ik haar wat haar doel is in de SO+ klas. Voor sommige leerlingen is het concreet, zoals 'niet zo snel boos worden', of 'zich minder met anderen bemoeien'. Soms is het slechts 'ik wil gewoon weer naar school'. Maar Nadine weet het niet zo goed.

‘Eigenlijk wil ik helemaal niet naar school,’ zegt ze zachtjes.

‘Ja dat kan ik begrijpen,’ zeg ik, ‘laten we voor jou als doel stellen dat we gaan proberen om je angst op school te verminderen, zodat je je hier weer fijn gaat voelen.’
Daar kan ze zich wel in vinden.

Nadine is een prikkelgevoelig meisje. Een meisje met internaliserende problemen, naar binnen gericht.
We noemen een kind bij wie alle indrukken ongefilterd binnenkomen, ook wel eens een hooggevoelig of hoogsensitief kind. Ik zie het bij haar echter vooral als een enorme alertheid. Het lichaam staat constant 'aan' en dat heeft een functie, wellicht door wat ze in het verleden heeft meegemaakt. Net als een IQ lijkt het me iets dat ontwikkelbaar is.

Ik hoop haar de komende tijd weer plezier, ontspanning en vertrouwen mee te kunnen geven, zodat die alertheid minder nodig is. En dat daarmee haar onbevangenheid weer de ruimte krijgt.

Welkom in onze klas Nadine! Je bent een belofte voor de toekomst.

Dit blog is met toestemming overgenomen van de LinkedIn-pagina van Bart Heeling

Bart Heeling heeft in 2011 een master special educational needs als gedragsspecialist afgerond en werkt sinds enkele jaren als leerkracht in het speciaal onderwijs cluster 4.