'Heeft u eerder lesgegeven?'

3 april 2018

Voor een beginnend leerkracht is het eerste jaar voor de klas spannend, maar hoe beleven de leerlingen dat eigenlijk? Wie zien ze voor zich, wat zien ze gebeuren? Martina Faber vroeg het aan Luuk, een leerling uit 4 vwo, en kreeg een mooie spiegel voorgehouden.

‘Hoe zit het met onze column?’ Het is de omgekeerde wereld: een van mijn leerlingen, Luuk, stuurde mij deze reminder per mail. Twee weken geleden vroeg ik hem of hij samen met mij een column wilde schrijven over onze belevenissen. Je leest het goed: onze belevenissen. In een lokaal is er een wisselwerking tussen leraar en leerling, dus waarom niet ook in deze column?

Vorig jaar zat Luuk in mijn 4-vwoklas. De eerste of tweede vraag in deze klas: ‘Heeft u eerder lesgegeven?’ Ik schrok een beetje. Was het mijn manier van mezelf voorstellen geweest? Was ik nu al door de mand gevallen op de een of andere manier? Ik kon in elk geval beamen dat ik eerder les had gegeven, maar een docent was ik niet. Dat je voor de klas staat, betekent nog niet zoveel, dat wist ik als leerling al. De eerste weken, zo niet maanden, was ik vooral met ‘zenden’ en mezelf bezig. Na de kerstvakantie begon ik individuen te ontwaren in de massa voor me. En weer iets later durfde ik zo nu en dan af te wijken van mijn programma. Vroeg ik aan het begin van de les wat ze nog van me nodig hadden. Stilte. Vervolgens gingen ze nog aan het werk ook. Daar ging drie uur PowerPoint-gefröbel…

Dat is waar het ontstond: vertrouwen in deze leerlingen en een minder groot podium voor mezelf. Althans, dat is mijn ervaring. Tja, dan is het nu ook tijd om mijn digitale podium af te staan aan Luuk. Want hoe beleeft een leerling zo’n beginnend exemplaar?

Luuk: ‘Ik zit ondertussen al anderhalf jaar met mevrouw Faber opgescheept, of andersom, maar één ding wist ik na de eerste les al zeker, deze docent gaat niet vervelen. Oké, ik wist nog wel meer na de eerste les, dit jaar wordt een chaos. Je raadt het al, een chaos werd het zeker.

Zo was mevrouw Faber de hele week ziek en kregen we de laatste les voor de toets nog een spoedcursus leesvaardigheid. Tot verbazing van mevrouw Faber zelf, bleek dit nog te werken ook. Dus de onrust leverde ook weer goede resultaten op. Dit jaar kan ik niet ontkennen dat er geen chaos meer is, maar het is eerder een gestructureerde chaos. Zo af en toe is er een planning, die eigenlijk wekelijks verandert. Echter, wij houden er nu als klas al rekening mee dat er opeens iets af moet zijn. Gelukkig wordt er ook rekening gehouden met ons, de leerlingen, zodat wij niet in een paar dagen allerlei verslagen moeten maken.

De lessen zijn erg afwisselend, mede door de manier van lesgeven. Ook is er ruimte voor vrijheid, dat stelt mij erg op mijn gemak. Sommige leerlingen houden misschien meer van een strikt programma, maar ik vind deze manier van lesgeven bijzonder prettig. Wat ik misschien wel het allerleukste vind is de gemoedelijke sfeer in de les. Lekker persoonlijk en geen algemene les. Dus eigenlijk is een beginnend exemplaar zo gek nog niet!’