Happy schools: happy teachers, happy students

17 januari 2022

Al enige jaren beoefent natuurkundedocent Baltus van Laatum mindfulness, en sinds twee jaar gebruikt hij het ook in zijn lessen. Hierdoor maakte hij ook kennis met Wake Up Schools, dat mindfulness in het onderwijs wil bevorderen, en zo kwam hij bij de film Happy Schools, over scholen in Vietnam die werken met een programma dat de nadruk legt op de psychosociale en emotionele dimensie van leren. De film is op YouTube te bekijken (en onderaan dit artikel) en Baltus keek ernaar.

Ik leg een klankschaaltje op mijn linkerhand en hou het omhoog zodat iedereen het kan zien. Vervolgens sla ik driemaal op het schaaltje.

Tussen de drie slagen concentreer ik me op mijn in- en uitademing. De leerlingen nodig ik uit om mee te doen, en als ze niet willen meedoen, dan vraag ik ze om stil te zijn en mij en degenen die meedoen niet te storen.

Zodra ik het belletje pak en zichtbaar voor de klas laat zien, ontstaat er bij mij een soort van interne rust.
Een rust die ik ook bij het mediteren ervaar wanneer je de aandacht  naar binnen richt. Een open, onderzoekende houding naar dat wat er binnen in het lichaam op dat moment is aan sensaties, gedachten, gevoelens en/of spanningen. Leerlingen en ik worden rustig van het belletje.

De beoefening van mindfulness heeft me ook in contact gebracht met ‘Wake up schools’. Via Wake up schools kwam ik bij de film ‘Happy schools’ ‘van het Eurasia learning institute.

Happy Schools gaat over Vietnamese scholen, docenten en leerlingen die werken met een programma dat de nadruk legt op de psychosociale en emotionele dimensie van leren. In de eerste vijf minuten van de film legt de oprichter van het Eurasia institute uit waarop dit programma is gebaseerd, waaruit het programma bestaat en wat hij ermee wil bereiken.

Daarna komen kinderen en docenten aan het woord, zoals Tien, een autistische jongen, en zijn juf, die uitlegt hoe hij en de klas veranderd zijn door mindfulness. De film raakt me omdat het laat zien wat er kan gebeuren wanneer binnen een school meer nadruk komt te liggen op zorg voor onszelf (selfcare), onze relaties en omgeving.

De film roept bij mij ook een aantal vragen op.

1. Wat kunnen we hiervan leren?
2. In hoeverre zijn wij ons in Nederland bewust dat wanneer op onze scholen meer aandacht geven aan zorg voor onszelf, onze relaties en omgeving leerlingen later beter in staat zijn een bijdrage te leveren aan een tevreden samenleving ?
3. Hoe kan dit programma een bijdrage leveren aan het verminderen van werkdruk?

Ik ben benieuwd wat anderen hieruit halen en wat voor vragen deze film bij andere kijkers oproept.

Veel kijkplezier!

Baltus van Laatum is mentor-docent natuurkunde en wiskunde op het VierTaal College in Amsterdam.