Suzanne Niemeijer

WCD-leiderschapstraject

Suzanne Niemeijer is verbonden aan het WCD-programma, in het bijzonder aan het leiderschapstraject. Ze heeft eerder de trajecten Pedagogisch Leiderschap en Pedagogische Verdieping (PL en PV) begeleidt. Hieronder volgt een korte profielbeschrijving en een aantal door haar geschreven blogs.

Toen ik als teamleider in het speciaal onderwijs werkte, deed ik dat vanuit mijn voorliefde voor kinderen bij wie het allemaal niet vanzelf gaat. Vaak tonen deze kinderen in hun gedrag wat ze niet kunnen verwoorden. Door aan te sluiten bij wat ieder kind nodig had, vertrouwen te hebben in diens mogelijkheden en nieuwsgierig op zoek te gaan naar hoe dit kind kon bloeien, groeide ons vertrouwen in de potentie van ieder kind. Ik ontdekte al snel, dat kinderen hun boze gedrag graag inwisselen voor meer positieve bijdragen als ze voelen, dat ze worden vertrouwd in hun goede bedoelingen. In het speciaal onderwijs deden we dat samen: met collega’s, de kinderen en hun ouders.

Ook in mijn huidige werk als trainer in persoonlijke en professionele ontwikkeling staat voor mij de ontwikkeling van vertrouwen centraal. Als je mag groeien – met vallen en opstaan – dan creëer je samen een rijke leefomgeving en kan iedereen het beste uit zichzelf halen. Dat vraagt openheid om voorbij te gaan aan gedrag, omdat je je realiseert, dat dit niets anders is dan een momentopname.

Interesse
Mijn interesse heeft al sinds mijn studietijd twee kanten gekend, die van elkaar verschillen en veel overlap vertonen. In de eerste plaats ben ik geboeid door kinderen en hun ontwikkeling. Ik deed de Pabo en studeerde Pedagogiek. Ik werkte in het basisonderwijs en in het speciaal onderwijs (cluster 2). Vooral in dat werk (eerst als leerkracht en later als teamleider) ontdekte ik dat kinderen zich optimaal ontwikkelen als je bent afgestemd op wat ze echt nodig hebben en dat dit nogal verschilt per kind. Dat vraagt om kennis van alle kinderen en een passend aanbod. Deze ervaring kon ik goed gebruiken toen ik ging werken in het hbo. Eerst aan studenten van de dansacademie en daarna op een pabo (daar als docent, als teamleider en als manager). Ik merkte dat studenten zich vooral bezighielden met vragen als: hoe houd ik orde? Hoe zorg ik dat ze naar me luisteren? Hoe geef ik genoeg instructie? (en hoe zorg ik dat ik mijn toets haal?) Begrijpelijke vragen waar je – als je niet oplet – praktische antwoorden op gaat geven die het geheel ‘behapbaar’ maken. Ik zette studenten graag op het andere been en liet ze ontdekken dat als je kinderen betrekt bij je vragen, ze niet alleen beter naar je luisteren, maar dat de sfeer vooruit gaat en kinderen tot veel meer in staat zijn, dan gedacht. En de student zelf ook.

Mijn tweede interesse gaat uit naar communicatie en (persoonlijk) leiderschap. Vragen die mij bezig hielden waren: hoeveel invloed heb ik op mijn leven? Wat doen mensen precies die het werk doen wat ze het liefste doen? Hoe komt het dat er mensen zijn die gericht zijn op het goede in het leven, terwijl dat anderen niet lukt? Wat kunnen mensen, die niet bang lijken te zijn voor hun angsten? Hoe werkt motivatie? Wanneer ontwikkelt iemand zich optimaal? Vanuit verschillende invalshoeken heb ik me met deze en vele andere vragen beziggehouden en geef ik sinds 2007 trainingen in persoonlijke en professionele ontwikkeling.