In de expositie 'Kinderen van Rotterdam' geven acht jongeren hun visie op onderwijs. Ze vertellen over wat ze nodig hadden en wat ze daarin soms wel en soms niet hebben gekregen. In hun mooie, persoonlijke verhalen tonen ze ons de bronnen waaruit ze - binnen en buiten school - hebben geput om zich te ontwikkelen tot waar ze nu zijn. In deze aflevering luister je naar het verhaal van Richendrieson.

De expositie die vanaf 2 okober 2023 te zien en te beluisteren is in het Rottedamse Dokhuis, is een samenwerking tussen fotograaf Iris van 't Riet en stichting NIVOZ. Waar Iris de Rotterdamse jongeren op beeld vastlegde, ging redacteur Marco Martens met hen in gesprek.

‘Ik zit op het Montfort College. Bij het Zuidplein. Je kan er veel leren, maar het is ook een beetje moeilijk, omdat je ook soms 80 minuten in de klas moet zitten. Dat vind ik lastig, want dan ga ik me ook een beetje vervelen. Wiskunde is interessant. Duits is moeilijk, dat zijn heel veel woorden die ik niet ken.’

Terwijl je wel goed bent met woorden, want je liet me al een filmpje zien van iets wat je zelf hebt gemaakt.

‘Een rap ja. Ik heb een beat gehoord en toen ging ik wat maken.’

Hoe is dat gekomen?

‘Mijn stiefvader was ook rapper. Ik ging een keer met hem naar de studio en toen dacht ik: dat wil ik ook doen. Iemand anders ging me helpen met een rijmwoord zoeken, maar daarna kon ik die rijmwoorden zelf uit mijn hoofd verzinnen.’

Kun je mij leren hoe dat werkt?

‘Begin als eerst met een zin over je leven en dan, als je begint met hoeveel jaar je bent, dan zeg je wat rijmt op hoe oud je bent.’

Hou oud ben je?

‘Twaalf.’

Dat is net een woord waar niks op rijmt.

‘Dan doe ik gewoon. “Ik ben Richendrieson, ik ben twaalf jaar”.’

Wat een goede. En wat komt er dan als tweede zin?

‘Ik ben Richendrieson. Ik ben 12 jaar… 
“Maar ik ben nog niet klaar”.’

Hoppa! Vet hoor.