Stichting Nivoz logo
Sterkt leraren, schoolleiders en betrokkenen bij de uitvoering van hun pedagogische opdracht

Nivoz platform hetkind

Ode aan Juul - hoe een negatieve ervaring door de leerkracht omgezet werd in een positieve

9 januari 2020

Als Lola en haar vader tijdens de kerstviering op de Uilenspiegel en verrassingsoptreden gaan doen, gaat er helaas wat mis. De spanning wordt Lola te groot, en het optreden gaat niet door. Maar leerkracht Juul vangt haar goed op en zorgt ervoor dat Lola alsnog haar optreden kan doen, zodat de negatieve ervaring omgezet wordt in een positieve. Haar moeder, Bouke, schreef uit dankbaarheid en ontroering een brief aan leerkracht Sjaak van Moorsel, en hij deelt deze, met toestemming van Bouke, graag met ons. En met Juul!

Vaak schrijf ik stukjes over het onderwijs.  Over onze school. Over dingen die me raken. Ervaringen die ik opdoe. Gisteren kreeg ik er een. En het raakte me. Geschreven door Bouke, moeder van Lola. Een verhaal over het voor haar onverwachte optreden van haar dochter Lola en man Peter. En over Juul, onze collega.

Te mooi om niet te delen!

Hé Sjaak,

Bij de fantastisch kerstviering, raakte ik ontzettend ontroerd.  Iedereen die wilde mocht een optreden doen. Alle klassen gaven acte de présence. Lilly, de conciërge,  die een moeilijke tijd achter de rug heeft, wordt een warm hart toegedragen door enkele kinderen die een eigen nummer speciaal voor haar hebben geschreven en gezongen. De brok in mijn keel is al voelbaar.

Dan komt de aankondiging dat er vanavond, ook heel speciaal, een familieoptreden komt.  Ik heb nog niets in de gaten. Ik wist niet dat hun plan doorging. En Lola en Peter, mijn dochter en man,  stappen naar voren om een kerstliedje te spelen op klarinet en trompet, op het podium voor zo veel mensen… Ik voel me helemaal warm worden. Wat ben ik trots. Wauw, mijn man en dochter… mijn ogen worden al vochtig.

De spanning begint te stijgen en het is muisstil als ze de eerste tonen spelen. Ze zijn nog amper begonnen of er gaat iets mis. Allebei horen ze een andere toon.  Ze willen tegelijkertijd het liedje redden en dan wordt de spanning voor Lola te veel. Het gelach in de zaal maakt haar onzeker en ze wil alleen nog maar van het podium af.  De ahh, uit begrip en medelijden, uit de zaal maakt het voor haar nog groter en erger. 

Vanuit het plekje in de zaal wordt Lola aangemoedigd om het nog eens te gaan proberen, maar deze stap is te groot en beladen. Wat gun ik haar nog een kans om te laten zien wat ze kan, ze kan het zo goed. En ze is zo trots op haar klarinetkwaliteiten. Daarbij komt mijn angst opsteken. Hopelijk zet ze door en blijft ze haar passie doen! Maar bovenal blijft mijn trots daar, op man en dochter die daar maar mooi zijn gaan staan.

Onderweg in de auto naar huis hoor ik Lola. Hoe ze het heeft ervaren, wat ze er van vond. Het blijft in haar hoofd hangen. Het heeft haar geraakt. Hoe gaat ze dit verwerken?
 

Ze zegt dat ze morgen in de klas nog een keertje mag spelen van juf Juul om het in een kleinere setting aan haar klasgenootjes te laten horen. Dat ontroert me zo… ja, daar komt haar kans! Kans om iets negatiefs naar iets positiefs om te draaien. Yes Juul, jij begrijpt het. Je bent betrokken, meelevend en denkt in een oplossing. 

In de kring op vrijdagochtend begint juf Juul met de gebeurtenis van kerstavond. Ze praten met de hele klas over wat er voorviel. Ik krijg later de terugkoppeling van Juul dat Lola het zo bijzonder vond. Juul zag dat het Lola zo goed deed. Alle complimenten die ze kreeg, dat ze er ging staan, dat ze dat durft. De kinderen vonden het jammer dat ze stopte met spelen, omdat ze eigenlijk nog niets gehoord hadden. En zo begint de wending van het negatieve naar het positieve.

Dan mag ze na de middag spelen voor haar klas, en ze krijgt applaus. Lola is trots, ze heeft het gedaan, en ze is gegroeid. Het heeft gewerkt. Ik ben trots op de klas, trots op juf Juul en oh zo trots op Lola. Later krijg ik te horen van een moeder dat je een negatief moment binnen achtenveertig uur kunt herstellen voordat het zaadje gaat nestelen in je hersenen, we waren op tijd. Wat fijn!

Groetjes Bouke

Ik, Sjaak, lees de mail. Kippenvel. Morgen tijdens de teamvergadering ga ik dit delen. Met Juul. En de andere leerkrachten. Hoe goed kan een jaar beginnen... Op naar meer!

Sjaak van Moorsel is leerkracht op de Uilenspiegel in Boekel.

Reacties

2
Login of vul uw e-mailadres in.


Wilma
4 jaar en 3 maanden geleden

Prachtig! Hoe een kleine aanpak zo iets groots kan doen. Ook hebben dit inzicht bij de Uilenspiegel meegekregen. Het is vaak minder belangrijk WAT je meemaakt. Maar vooral HOE je er mee omgaat. En dat het zijn vruchten afwerpt, zien we nu bij onze kinderen, inmiddels 19 en 21 en bij onszelf. Wat een rijkdom. Uilenspiegel nogmaals onze dank❤️

Login of vul uw e-mailadres in.


Maria Kuipers
4 jaar en 3 maanden geleden

O zo trots als moeder, schoonmoeder en oma. Prachtig verwoord. ❤️ Dankjewel Juul voor je reactie en handeling de volgende dag.

Login of vul uw e-mailadres in.


Delen:
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief