Missie: kinderen op Mars

18 juli 2022

Er is bij de ESA – European Space Agency – een nieuw project gestart en ik, professor dr. ir. majoor N. Astro (Noud), a.k.a. stamgroepleider en adjunct-directeur Kees Groos, mag deze missie vorm gaan geven. De missie: kinderen op Mars. Ik heb daartoe een willekeurige groep kinderen geselecteerd. Het lot viel op stamgroep De Tijgers (6,7,8) op de Canadas in Boxmeer. Ik stuurde ze een brief, uiteraard voorzien van het ESA-logo.

Beste leerkracht en kinderen van stamgroep De Tijgers, 

Na jaren van onderzoek lijkt een ruimtereis naar Mars eindelijk tot de mogelijkheden te behoren. Sterker nog, na experimenten in de woestijn van Utah, weten we zeker dat we een ruimtestation kunnen bouwen op Mars. Dit ruimtestation zal bewoond worden door astronauten – elk met hun eigen taken – die daar steeds een jaar zullen blijven.

Naast volwassen astronauten is het voor ons onderzoek belangrijk dat ook kinderen een tijd in het ruimtestation verblijven. Uit onderzoek blijkt dat de flexibiliteit van het lichaam van een kind uitermate geschikt is voor ruimtereizen: kinderen kunnen veel beter tegen G-krachten en worden minder snel ziek van snelle bewegingen. Een periode van drie maanden lijkt ons geschikt om erachter te komen hoe kinderen dat ervaren. Er zal onderwijs zijn, maar de kinderen zullen ook meedraaien met de astronauten en zo leren wat het dagelijks leven in de ruimte inhoudt.

Het zal geen verrassing zijn dat de Tijgergroep van de Canadas geselecteerd is voor deze missie. De vraag aan jullie is om van tevoren onderzoek te doen naar waar de reis naar Mars en het ruimtestation aan moeten voldoen. Deze informatie kunnen we als aanvulling gebruiken op ons eigen onderzoek. Daarnaast verwachten we dat jullie je goed voorbereiden op deze reis en dat je weet wat er gebeuren gaat. Ook willen we voor de ruimtereis naar Mars graag tips van jullie. Ik zal snel weer contact opnemen. 

Met vriendelijke groet, 

Prof. dr. ir. majoor N. Astro
Projectleider van Marsmissie: Kinderen op Mars 

Meteen al vernam ik dat de kinderen overliepen van vragen. Belangrijke kwesties voor hen: is dit echt? Waar ligt Mars? Hoe gaat zo’n ruimtereis? Wat mag je dan meenemen? Is dit echt? Kun je ademen op Mars? Moet je je eigen plas drinken? Hoe houden we contact met de aarde? Is dit echt? Hoe lang is het vliegen naar Mars? Is dit echt?

Er werd onderzocht en uitgevogeld. Het zonnestelsel werd in beeld gebracht en ze ontdekten waar Mars ligt. Ook werden er verschillende vervoersmiddelen naar de ruimte onderzocht. Er werden proeven gedaan met waterraketten. Welke vliegt goed en waarom? Hierbij kwamen gewicht, vorm en hoeveelheid brandstof aan de orde. Het vliegen naar Mars varieerde van een paar dagen tot een half jaar. Wat was nou waar? Ingewikkeld. Belangrijk was wel dat er een Playstation aan boord was om de tijd te doden. En ja, je moet je eigen plas drinken, gelukkig wel gefilterd. Na een tijdje werd het tijd voor nieuwe input en dus een nieuwe brief:

Betreft: Mars, een geschikte planeet? 

Inmiddels zouden jullie wat verder moeten zijn gevorderd met jullie onderzoek. Ik zou graag jullie bevindingen willen weten over het volgende: 

• Met welke raket zouden jullie naar Mars willen reizen? 
• Hebben jullie een idee van de duur van de reis? 

• Wat zouden jullie mee willen nemen? 
• Weten jullie al hoe het er in een raket uitziet? Wat zou er voor kinderen aangepast moeten worden? 

Als jullie antwoorden op deze vragen hebben, dan kunnen we het bezoek op Mars wat verder uitwerken. Hoe moet het ruimtestation eruitzien? Welke ruimtes in het ruimtestation moeten er in ieder geval zijn? 

We vragen ons ook wel af of jullie Mars de juiste planeet vinden voor een verkenningsmissie. Het is fijn als jullie de andere planeten eens vergelijken met Mars om te kijken of er misschien betere plekken zijn voor onze reis. Misschien kan ieder tafelgroepje een planeet onderzoeken op grootte, temperatuur, bodem en veiligheid.

Willen jullie ervoor zorgen dat jullie een presentatie hebben die jullie kunnen sturen naar mij komende week?

Dat ik, professor dr. ir. majoor N. Astro, op bezoek zou komen, was een belangrijk moment (‘Is dit echt?’). Er werden in Minecraft ruimtestations gebouwd met laboratoria, slaapruimtes, gamekamers en keukens. Ook moest er volgens sommigen een communicatieruimte zijn om met de aarde te kunnen praten.

Het bleek dat Mars de enige planeet is waarop je – met de juiste aanpassingen – kunt leven. De andere zijn te koud, te warm, van gas of nog verder weg. Als vervoersmiddel ging een grote voorkeur uit naar de Spaceshuttle. Helaas vliegt die niet meer, maar misschien is er nog iets te regelen. Anders zou de raket van Blue Origin ook goed zijn. Bij de Sojoez was het zonde dat er zoveel in de dampkring verbrandt.

Op de dag van het bezoek was ik, de hooggeleerde Noud Astro, mijn verkleedkleren vergeten. Maar een vlug rondje door de verkleedkist van school (pilotenpet en zonnebril) en langs mijn collega’s (te kleine leren jas) leverde een aardige militaire ruimteoutfit op. Met een heus vers uitgeprint ESA-naamkaartje op mijn revers gespeld liep ik de klas in.

“Owwwh, ben jij het!”, klonk het met een mengelmoes van teleurstelling, geamuseerdheid en enthousiasme. En daarna kon het presenteren beginnen. Bloedserieus werden de opmerkelijke feiten over ons zonnestelsel in combinatie met hun plannen en de aanbevelingen gedeeld. Maar vooraf stelden alle kinderen zich netjes aan mij voor, alsof ze mij voor het eerst zagen. Welkom in de wondere wereld van sterren en planeten en kinderen.

Redacteur Kees Groos is stamgroepleider en adjunct-directeur in Boxmeer

Dit artikel is overgenomen uit het julinummer ‘Thema: Verwondering' van Mensenkinderen, met toestemming van de NJPV.