Lui, verwend, ongemanierd: de gebruikelijke klachten over de jeugd. Ik geloof er niet in, en dit is waarom.

18 februari 2016

'Ik vertel mijn leraren in opleiding: voordat je in gesprek gaat met ouders, bedenk je wat (het maakt niet uit wat) je leuk vindt aan deze leerling. En het moet oprecht zijn. Dat maakt de weg vrij voor een positief gesprek over een ingewikkeld onderwerp.' De Amerikaanse docent Ken Lindblom (Stony Brook University) gelooft niet zo in negatieve uitspraken over "de jeugd van tegenwoordig". Sterker nog, hij heeft ondervonden dat het feit dat hij over elke leerling positieve dingen kan vertellen, en zij hem daardoor ook graag mogen, helpt bij het leerproces. Want, zo zegt hij, 'als ze je aardig vinden, zullen ze van je willen leren.'

Hieronder een vertaalde weergave van het artikel op Edukention: Do teachers like their students? This one does

De laatste tijd hoor en lees ik, vooral op Facebook, veel klachten over jonge mensen. Het gebruikelijke geneuzel. Je weet wel: lui, verwend, slechte manieren, slechte grammatica, enzovoorts enzovoorts. Als ik tijd (en geduld) heb, bestrijd ik deze houdingen, maar het opende me ook de ogen over hoe belangrijk het “leuk vinden van je leerlingen” is om een effectieve leraar te zijn.

Waarom is het van belang je leerlingen leuk te vinden?

De laatste tijd gaat er op internet een meme rond die het antwoord op deze vraag geeft:




'Als ze je aardig vinden, zullen ze van je willen leren.' En dat klopt, zelfs voor oudere leerlingen, en zelfs bij volwassen studenten. Maar belangrijker: leerlingen zullen openstaan voor wat jij ze wilt leren als ze geloven dat jij hen ook leuk vindt. Jouw mening over hun is belangrijk voor ze. Want wie wil er nu niet leuk gevonden worden? Misschien heb jij niet de behoefte om leuk gevonden te worden, zeker niet door iedereen, maar is het uiteindelijk niet fijner om aardig gevonden te worden dan om niet aardig gevonden te worden?

Jaren geleden schreef een van mijn opleidershelden, Peter Elbow, een essay met de titel “Ranking, Evaluating, and Liking” dat deels ging over de kracht van het opzettelijk leuk vinden van de schrijfsels van je leerlingen terwijl je die aan het nakijken bent. Als je jezelf ertoe kunt zetten om het werkstuk van een leerling echt leuk te vinden, sta je ook meer open voor wat hij probeert te zeggen en doen – en als leraar kun je dan ook nuttiger feedback geven.

Wanneer je praat met ouders

Er is geen belangrijker moment voor een leerkracht om zijn leerlingen leuk te vinden dan op het moment dat hij met de ouders praat. Ik vertel mijn leraren in opleiding: voordat je in gesprek gaat met ouders, bedenk je wat (het maakt niet uit wat) je leuk vindt aan deze leerling. En het moet oprecht zijn. Leerlingen (en hun ouders) ruiken het direct als een opmerking niet oprecht is. Tijdens het gesprek begin je met wat je leuk vindt aan de leerling. Als je het meent en de ouders dat zien, kan dat de weg vrijmaken voor een positief gesprek over een heel ingewikkeld onderwerp.

Ik heb studenten gehad die het mij echt moeilijk gemaakt hebben om iets positiefs te bedenken, maar het is me altijd gelukt iets te vinden dat ik leuk aan ze vond. Hij heeft een scherp gevoel voor humor, zij is zo aardig tegen medeleerlingen, hij heeft echt creatieve ideeën, zij heeft zoveel zelfvertrouwen. Dat even laten weten voorafgaand aan een moeilijk gesprek zet direct een redelijke toon.

Waarom ik de jeugd van tegenwoordig zo leuk vind

Ik denk dat de jeugd van tegenwoordig oneerlijk behandeld wordt. Toen ik jong was, was de economie sterk en lagen er banen op me te wachten voor als ik afgestudeerd was. Ja, ik moest wel 500 kilometer verderop gaan wonen, maar daar waren wel goede banen. Een hogere opleiding was een stuk goedkoper, en de leningen die ik nodig had, hadden nog geen belachelijk hoge rentes. Op mijn 21^e kon ik op mezelf gaan wonen en een fijn leven leiden. Sindsdien zijn de omstandigheden behoorlijk veranderd, en jonge mensen krijgen minder hulp en grotere uitdagingen dan ik had.

En toch, de jonge mensen die ik ontmoet gedragen zich over het algemeen heel ethisch. Ze zijn veel milieubewuster, maken zich meer zorgen om anderen, en zijn klaar en bereid om veel bescheidener te leven. Veel jongeren maken elke week lange uren zonder te klagen. Ze hebben meer de ambitie om te reizen en besteden hun geld veel wijzer. Ze zijn voorzichtiger met wat ze eten en zijn beter op de hoogte van de wereld om hen heen. Natuurlijk, er zitten ook luie jongeren bij, bevoorrechte leerlingen met slechte manieren, maar ik zie dat niet méér of vaker onder jonge mensen dan onder andere mensen die ik ontmoet.

Het is van oudsher een geweldig tijdsverdrijf om te klagen over “de jeugd van tegenwoordig”. Maar ik geloof daar niet in. We hebben geluk dat we de jeugd van tegenwoordig onder ons hebben.

Dit blog is geschreven door Ken Lindblom en het origineel is te lezen op https://edukention.wordpress.com/2016/02/14/do-teachers-like-their-students-this-one-does/