Leren zoals een kínd het bedoeld heeft

31 oktober 2017

De eeuwige juf in haarzelf herinnert haar eraan dat leerprocessen efficiënt zouden moeten zijn. Maar, zo weet ze uit haar eigen ervaring ook, dat kán je helemaal niet organiseren. Kinderen laten zelf zien hoe ze leren. Twee voorbeelden uit Nynke Bos' leven illustreren dat.

Mijn dochter zit op zwemles. Van 'lotgenoten' heb ik vernomen dat deze fase wel even kan duren. Om verschillende redenen probeer ik het proces enigszins te versnellen. We gaan in het weekend dus met haar naar het zwembad om te oefenen. Maar hoe ik haar ook probeer over te halen om met mooie kikkervoeten baantjes te trekken op haar rug, mijn dochter heeft een totaal andere agenda. Zij wil spelen in het ondiepe; ze wurmt zich keer op keer door een hoepel die verticaal op de bodem staat, ze duikt ringen op van de bodem en komt proestend weer boven. Trekt ze zichzelf de eerste keren nog met haar armen door die hoepel heen - waar ik trillend van de zenuwen naar sta te kijken - na een uurtje zwemt ze er toch echt met heuse zwemslagen doorheen!

Waar komt toch mijn drang vandaan om haar leerproces te willen bepalen? Is dat de eeuwige juf in mij? Dan wordt het hoog tijd mijn leerkrachtgedrag ook eens onder de loep te nemen. Want ook de kinderen in mijn klaslokaal leerden niet allemaal zoals ik dat voor ogen had en dat geldt natuurlijk ook voor de kinderen die bij op de yogamat staan tegenwoordig.

Met dit gegeven in mijn achterhoofd start ik een nieuwe mindfulnesstraining voor een negenjarig meisje. De eerste les staat helemaal op papier, ik ben voorbereid. Het meisje blijkt enorm veel behoefte te hebben aan beweging. Stilzitten als een kikker is er nauwelijks bij. Maar waar het bij mindfulness om draait is niet het stilzitten, dat kan een vorm zijn maar zeker geen doel. Het gaat om aandacht hebben voor wat is. Aandacht voor wat je aan het doen bent, aandacht voor wat je ervaart, voelt. Aandacht voor gedachtes die voorbij komen, zonder je er helemaal in te verliezen.

Aandacht kun je dus ook hebben in beweging. Tussen de luisteroefeningen door ga ik dus lekker bewegen met dit meisje. Bewegen met aandacht. Ik oefen met haar de wilde grootste bewegingen die duidelijk haar voorkeur hebben, klein en gecontroleerd te houden. Ik nodig haar uit te voelen wat de beweging met haar doet, met haar ademhaling, haar hartslag, haar gemoedstoestand. Aan het eind van het uur heb ik lang niet alles van mijn papieren voorbereiding aan bod zien komen maar dat maakt de les niet minder geslaagd.

Lerend in beweging, samen.

Nynke Bos heeft drie kinderen, is oud-leerkracht en tegenwoordig kinderyogadocente. Dit is haar website.