Grijp alles aan om je onderwijs mooier te maken

8 november 2023

‘Deel waarmee je bezig bent. Haal mensen de klas in.’ Soms kan dit al van heel dichtbij, zoals bij Lenn uit groep 8, die lucht krijgt van een project in groep 5/6 en aan haar leerkracht vraagt of ze daar mag gaan voorlezen. En zo krijgt Sjaak van Moorsel dus Lenn uit groep 8 op bezoek, die de kinderen meeneemt op een reis door de dierenwereld.

Bij een nieuw thema proberen we op onze school te kijken hoe we kinderen kunnen enthousiasmeren bij een onderwerp. Hoe we de kinderen betrokken kunnen maken.

Dit kan via toneel, een presentatie of door mensen van buiten de school naar ons toe te laten komen. Deze keer laat juf Loes een presentatie van haar zoon Moos zien. De kinderen mochten een bijzonder dier uitkiezen waar ze meer over willen weten en de zoon van juf Loes heeft op zijn school een powerpoint over de orka gemaakt. Samen kijken we ernaar:

Wat waren zijn vragen? Wat wil hij vertellen? En hoe wil hij dit vertellen? In de klas horen we al kinderen tegen elkaar praten wat voor dier ze interessant vinden.

En vandaag zitten we zomaar ineens in de kring. Een kind leest voor:

‘In plaats van een neus heeft de chang nam een kleine olifantenslurf. Ook zijn slagtanden lijken op die van een olifant, al werken ze als de giftanden van een slang: wanneer de chang nam je met zijn slagtanden steekt, spuit hij een dodelijk gifje lichaam in. Dat gif stroomt zó snel door je bloed naar je hart dat je meestal binnen dertig seconden dood bent.’

Ademloos luisteren de kinderen van groep 5/6 a naar Lenn. Lenn zit in groep 8 van onze school. Haar juf, Jasmijn, vertelde in haar klas dat de groepen 5/6 aan een project werken over bijzondere dieren. ‘Ik heb een heel mooi boek over allemaal bijzondere dieren,’ vertelde Lenn toen tegen juf Jasmijn. ‘Mag ik dat meenemen en vragen of ik bij Kinsy en Sjaak in de groep mag voorlezen uit dit boek?’ ‘Ik denk dat de kinderen dat erg leuk vinden’, geeft Jasmijn aan. ‘Ik vind het goed’, zegt Jasmijn, ‘ga het maar aan Kinsy en Sjaak vragen.’

Niet snel daarna staat Lenn in alle twee de klassen met deze vraag.  En natuurlijk geven we haar de ruimte om in onze klassen verhalen te vertellen uit haar bijzondere boek: ’Het boek van wonderlijke wezens die echt bestaan.’ En het is een schot in de roos.

‘Nog een, nog een’, roepen de kinderen in koor, wanneer Lenn het verhaal over de chang nam heeft verteld. Lenn glimt helemaal. Wat mooi dat alle kinderen het zo mooi vinden. ‘Dan kies ik random nog een dier’, zegt ze.’ En daar gaat ze.

‘De meeste hippocampi leven in watergrotten. Ze kunnen namelijk maar een paar minuten onder water blijven, daarna moeten ze weer boven komen om naar lucht te happen. In een watergrot, waar genoeg ruimte is om te ademen, kunnen ze gewoon in het water blijven dobberen zonder telkens weer omhoog te hoeven komen.’

De school is eigenlijk al uit, maar iedereen zit nog in het verhaal van Lenn.  ‘Een groot applaus voor Lenn!’ zeg ik wanneer het verhaal klaar is. En dat krijgt ze. Van alle kinderen.

Wat mooi dat Lenn bijdraagt aan de betrokkenheid voor ons thema. Goed dat collega Jasmijn ons thema deelde met haar klas.  Hierdoor wordt Lenn enthousiast ook haar bijdrage te leveren. Zo kunnen we elkaar versterken en ons onderwijs mooier maken.

‘Weet je wat, de kinderen van jullie klas mogen morgen en daarna mijn boek wel lezen tijdens jullie leestijd, dat zullen ze denk ik wel leuk vinden’, zegt Lenn na afloop tegen mij. Nou dat weet ik zeker Lenn. Morgen al. Bedankt dat je naar onze klassen kwam.

Sjaak van Moorsel is leerkracht op de Uilenspiegel in Boekel