In 2003 kreeg zij een koninklijke onderscheiding (Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw) voor haar meer dan gewone inzet voor de belangen van kinderen met spraak- en taalstoornissen, waarbij de realisatie van multidisciplinaire diagnostiek een belangrijk speerpunt vormde. Integratie van verschillende beroepsgroepen en werkwijzen vanuit pedagogisch perspectief stonden daarbij centraal.

 

Haar werk is, mede door haar lobby binnen alle geledingen van de Gezondheidszorg, van grote invloed op de dagelijkse praktijkvoering in Nederland. Wekelijks onderzocht zij met haar team ongeveer 30 kinderen van wie men vermoedde dat zij een ontwikkelings-achterstand hadden. Vooral de laatste jaren neemt het aantal gezonde kinderen in de kliniek sterk toe, reden waarom zij zich bezig is gaan houden met de verschoolsing van het kinderleven. In 2005 organiseerde zij rond dit thema twee congressen: “Mogen peuters nog peuteren en kleuters nog kleuteren?”en “De Kleuterschool terug!”. Sinds 2006 schreef zij ook columns over opvoeding in het Friesch Dagblad. Een aantal van deze columns is gebundeld in: “Kleine pedagogiek voor grote mensen”, “Alles op zijn tijd” en “Spelenderwijs”, Uitgeverij SWP, Amsterdam.

 

Sieneke Goorhuis-Brouwer was lector Early Childhood aan Stenden Hogeschool in Noord Nederland. Met Dr. Ineke Oenema-Mostert versterkte Stenden de Pabo-opleidingen in Leeuwarden, Emmen, Assen, Groningen en Meppel met wetenschappelijk onderwijs en onderzoek ten behoeve van de specifieke pedagogisch-didactische benadering van jonge kinderen (3-7 jaar).