Marieke van den Hurk

schoolleider

Ik ben werkzaam als rector van de Nieuwste School (DNS) in Tilburg. DNS is een kleinschalige school voor mavo, havo en vwo met een uniek onderwijsconcept dat afgeleid is van een schooleigen visie op onderwijs. In deze visie staat de ontwikkeling van de leerling centraal: vanuit verwondering kennis verwerven, zich ontwikkelen als mens in de wereld, waarbij innovatie, openheid en verantwoordelijkheid kernwaarden zijn.

De school is flink in ontwikkeling. Op dit moment is de school gestart met een nieuw ambitieplan waarin drie ambitiethema’s leidend zijn en vorm geven aan de ontwikkelingen in de school. De thema’s waar de school aan werkt zijn: kenniscreatie en co-creatie; verantwoordelijkheid en eigenaarschap; leergemeenschap met een professionele cultuur.

Het is voor mij een voorrecht om leiding te mogen geven aan deze prachtige school. In mijn blog beschrijf ik de reis die ik samen met het team van de Nieuwste School maak op weg naar een steeds betere school. Ik geniet dagelijks. Ik hoop dat mijn lezers met mij meegenieten!

Mijn affiniteit met de pedagogische opdracht van het onderwijs
Ik ben ruim zes jaar werkzaam in het voortgezet onderwijs, waarvan 1,5 jaar als rector van de Nieuwste School. Daarvoor werkte ik ruim 20 jaar bij een HBO-bachelor en-masteropleiding Pedagogiek. Ik studeerde pedagogiek en psychologie, dus een groot deel van mijn werkzame leven heb ik me bezig gehouden met de ontwikkeling van mensen, in het bijzonder kinderen en jongeren. Daarnaast had ik het voorecht om vier kinderen en drie “bonuskinderen” te mogen opvoeden tot mooie volwassenen.

Deze ervaring en dit perspectief neem ik mee in de manier waarop ik vorm en inhoud geef aan mijn schoolleiderschap.

Zowel in de opvoeding als in het onderwijs draait het om de vraag hoe het beste uit (jonge) mensen te halen. Niets is mooier dan te mogen nadenken over de ontwikkeling van mensen.
Als psycholoog en pedagoog heb ik een rotsvast vertrouwen in het groeivermogen van mensen. Kinderen willen zich van nature ontwikkelen, willen leren, zichzelf ontplooien. Het is aan ons, het onderwijs, om te zorgen dat ze ook daadwerkelijk kúnnen gaan leren. Waar de psychologie zich richt op het menselijk gedrag, de wijze waarop mensen leren en de omstandigheden waaronder zij het best kunnen leren, is de pedagogiek gericht op de relatie tussen degene die geacht wordt te leren en degene die daarvoor zorg moet dragen. Het mooie is dat de laatste het pas goed doet als hij zelf ook voortdurend leert: over wat goed gaat en wat niet en hoe hij zijn taak als opvoeder kan verbeteren.

Kortom het proces van opvoeden is evenals het proces van onderwijs geven, een voortdurend leerproces waarbinnen alle betrokkenen van en met elkaar leren.

Goed onderwijs betekent een voortdurend zoeken naar het beste antwoord op de vraag naar hoe deze leerling zich binnen deze context het meest optimaal kan ontwikkelen. Dat maakt werken in het onderwijs ook zo mooi: het is als een reis: samen in verwondering ervaren, grenzen verkennen en verleggen, uitproberen, andere routes uitproberen, fouten maken en weer omdraaien, successen ervaren en ervan genieten, van de ervaringen leren en uiteindelijk het gestelde reisdoel bereiken!