De kracht van de crisis: ‘De begeestering, waarom we ooit voor dit vak kozen, voelen we helemaal opnieuw’

1 april 2020

Ook voor de leraren van samenwerkingsschool Titus Brandsma bestaan de dagen uit lesmateriaal uitdenken en bezorgen, stencils in ontvangst nemen en heel veel mailen en bellen met ouders en leerlingen. Verus redacteur Hester van der Kaa sprak directeur Paulien Elshof. Er zijn zorgen. Er zijn lichtpuntjes. 'We ervaren helemaal opnieuw de begeestering voor het vak waar we ooit voor kozen.' Dit artikel is met toestemming herplaatst van Verus.

Ze voelde ‘m al aankomen, die scholensluiting. En dus had Elshof haar teamleden gevraagd om, als dat mogelijk was, op zondagmiddag op de school in Nagele te overleggen. Ze keken samen naar de persconferentie waarin bekendgemaakt werd dat de schooldeuren dichtgaan. En toen begon het…

Dit kunnen we
'Iedereen was er. En iedereen dacht: dit is belangrijk voor onze kinderen. Dit gaan we samen doen. En dit kunnen we ook.' Na de eerste vragen -Hoe gaan de collega’s met jonge kinderen dit plooien? Hoe krijgen we het schoolwerk bij de leerlingen? Wie vangt de kinderen van ouders met vitale beroepen op?- kwam het besef dat er behoefte is aan digitaal onderwijs. Elshof, zelfbenoemd digibeet, vertelt dat zij wat dat betreft in de kinderschoenen stond. 'En wat heb ik veel geleerd in een week!'

Vrijheid
Alle lof voor het bestuur ook, dat de school op dit gebied ondersteund. 'Voor mij is het van groot belang dat het bestuur vertrouwen uitspreekt en geeft aan scholen', zegt Elshof. 'Dat het bevestigt: Dit gaat goed, geef aan waar je hulp nodig hebt. Dat doet me goed, dat vertrouwen.' Datzelfde doet zij naar haar team. 'Ik ben gezegend met heel goede leerkrachten. Laat mij als directeur de communicatie maar verzorgen, dat is nu ook van vitaal belang, dan verzorgen de leraren het onderwijs. De vrijheid, die leerkrachten nu opnieuw ondervinden, die vind ik geweldig. We voelen de begeestering waarom we ooit voor dit vak kozen, helemaal opnieuw. We mogen het opnieuw ontdekken, hoe geweldig is dat?'

Zorgen
Zorgen zijn er uiteraard ook. Om de gezinnen met drie kinderen die één, heel oude computer thuis hebben en daardoor de online lessen niet kunnen doen. De school leent aan hen devices uit. Maar er zijn ook niet-Nederlandstalige ouders voor wie het thuisonderwijs absoluut een te grote opgave is. Elshof: 'Ik sprak vanochtend nog een leerkracht die van één familie maar geen reactie op haar mails kreeg. Toen ze belde, gaven de ouders aan dat ze het gewoonweg niet snappen, wat er aan huiswerk opgegeven wordt. Dat baart ons zorgen. De kerntaak van het onderwijs is júist de kinderen die extra ondersteuning nodig hebben, helpen. Ik weet zeker dat we al onze zorgleerlingen in het vizier hebben. Bij dit gezin ga ik vanmiddag toch maar langs. Ik blijf wel op afstand.'

Onderlinge verbinding
Elke dag schrijft Elshof een briefje aan ouders en kinderen. 'Om mijn bewondering uit te spreken. Thuisonderwijs is ontzettend moeilijk. Ik vind het zo knap wat leraren, ouders en kinderen allemaal doen. We krijgen ook veel dankbaarheid en complimenten terug.' De mailboxen stromen vol. En vanochtend lag er een doosje chocola in de brievenbus… Maar de directeur schrijft ouders en leerlingen voorál omdat onderwijs gaat om onderlinge verbinding. 'Nu de kinderen elkaar niet meer tegenkomen wil ik ervoor waken dat die onderlinge verbinding met elkaar niet wegvalt. Daarom de regelmatige mails. Daarom het aandringen op elkaar digitaal op te zoeken en oog te blijven hebben voor elkaar.'

Het wordt nooit meer hetzelfde
De kinderen missen hun juf. Ze missen elkaar. Elshof: 'Ik denk echt dat onderwijs nooit meer hetzelfde wordt. Dat we in de toekomst meer gebruik blijven maken van de vrijheid die we nu hebben. En ik hoop dat we die begeestering vasthouden. Daar geniet ik zo van.'

Dit interview is gemaakt door Hester van der Kaa, redacteur van Verus, de vereniging voor katholiek en christelijk onderwijs in Nederland en met toestemming overgenomen. Zie ook www.verus.nl