Corina van Doodewaard

hoofddocent CALO, onderzoeker

Corina van Doodewaard (1969)  is als hoofddocent en onderzoeker verbonden aan het lectoraat Bewegen, School en Sport van de Calo (Hogeschool Windesheim in Zwolle) en in mei 2022  gepromoveerd aan de Universiteit van Utrecht - departement Bestuurs- en Organisatiewetenschap (USBO). 

Na een start als docent bewegingsonderwijs in het (speciaal) basisonderwijs en voortgezet onderwijs, was zij ook al spoedig aan het werk als docent bewegen & muziek en later pedagogiek aan de lerarenopleiding Lichamelijke Opvoeding van de Calo (Windesheim) te Zwolle. Ze studeerde Maatschappelijke Opvoedingsvraagstukken aan de Universiteit van Utrecht en richt zich als hogeschool-hoofddocent en onderzoeker voornamelijk op sociaal-pedagogische vraagstukken in bewegingsonderwijs en jeugdsport. Ze is opleidingscoördinator van de masteropleiding Physical Education and Sport Pedagogy (PESP); een relatief jonge opleiding van de Calo (2015) die zich richt op pedagogische professionals in bewegingsonderwijs en sport.

Naast haar werk, zet zij zich in voor maatwerk in de jeugdsport (in binnen en buitenland). Binnen stichting KIDS Zwolle doet zij dat als lesgever en bestuurder voor activiteiten als ClubExtra en de KIDSclub. Daarnaast is zij als vrijwilliger betrokken bij projecten in Zambia en Ethiopië van ontwikkelingsorganisatie Respo International.

Op vrijdag 20 mei 2022 verdedigde ze haar proefschrift, die de titel droeg: Paradoxes of inclusive teaching practices and the beautiful between.  In haar promotie-onderzoek richtte zij zich op docenten bewegingsonderwijs en constructies van lichamen, identiteit en ongelijkheid vanuit een kritisch-emancipatorisch perspectief. Pogingen van docenten om leerlingen bij de les te betrekken, dragen tegelijkertijd bij aan sociale ongelijkheid tussen leerlingen, zo laat Corina van Doodewaard in haar proefschrift zien. Ze pleit ervoor om te stoppen met het zoeken naar mogelijkheden om verschillen te overwinnen en daarmee niet langer gevangen te blijven in inclusieparadoxen.
---
Het feest dat kan ontstaan als kinderen de kans krijgen om bewegend te ontdekken wie ze zijn, wat ze kunnen en hoe deze ontwikkeling hun bestaan in de wereld verrijkt – daar is het haar om te doen. Ook als dat niet zo voor de hand lijkt te liggen…

Een kind, een kind is zoveel meer
Dan een aanstaande dame
Of een aanstaande heer
Wie niet in een kind het wonder ziet
Die snapt het hele liedje niet
(Toon Hermans)