Schoolschrift
18 maart 2020
'Het gaat tenslotte toch om bij elkaar zijn en blijven, ook op afstand', schrijft docent Nederlands Mike Louwman als hij ons attendeert op zijn initiatief Schoolschrift, een site waar hij briefwisselingen tussen hem en zijn leerlingen plaatst de komende drie weken. 'De inhoud van de brieven verschilt sterk, maar alle gaan ze over deze periode en vooral wat die met ons doet: met onze stemming, onze inspiratie, het gemis en de vragen waar we mee zitten', zegt hij. Op deze manier wil hij in contact blijven met zijn leerlingen en naast didactiek, ook verbinding bieden.
Onbewust staat de muziek harder dan normaal, wanneer het weekend is en ik overdag thuis ben. De ramen staan open, naar Italiaans (balkon)voorbeeld. Ik wil blijkbaar iets communiceren. Ik wil de moed erin houden. Om me heen zie ik – op mijn telefoon – veel mensen hetzelfde doen. We zitten vanaf vandaag een tijdje gevangen in een veel kleinere wereld dan we gewend zijn, maar velen zetten een stapje extra. Dat geeft hoop. Tegelijk staan er patiënten, zorgverleners en banen onder druk. Dit zal de komende weken niet veranderen, integendeel. Wat kan ik hieraan doen? Of wat kan ik doen om te helpen? Dit is een periode waarin onze solidariteit op de proef gesteld wordt en ik wil die test alvast doorstaan, omdat goed voorbeeld doet volgen. En ik heb de tijd. Mijn digitale lessen dateren uit het pre-Coronatijdperk en vragen over de stof verwacht ik in gelijkmatige hoeveelheden – elke dag een paar. Dus, ik kan meteen beginnen.
Onze manier van leven is voor even teruggebracht tot de keuze tussen helpen en geholpen worden (https://www.gewoonmensendiemensenwillenhelpen.nl). Ik wil beide. De komende weken, totdat we het sociale leven weer hervatten, wil ik leerlingen en mezelf helpen, niet door nog meer lesmateriaal over ons uit te storten, maar door onze onzekerheden, ervaringen, het gemis en de ontdekkingen onder woorden te brengen. Het doel is het maken van een tijdsdocument, een dagboek in dialoog, maar meer nog al schrijvend reflecteren op onszelf en elkaar. Wat blijft er van ons over als we onze dagindeling kwijt zijn, ons sociale contact? En wat kunnen we met deze uitkomsten als straks de scholen weer open gaan? Wat willen we dan? Wat tuigen we weer op, maar misschien ook: wat niet meer?
Eén vertrekpunt vul ik alvast in: we willen helpen en geholpen worden.
Mike Louwman is docent Nederlands, momenteel op RSG Pantarijn in Wageningen. De columns over zijn eerste jaren voor de klas zijn gebundeld onder de titel 'Als docent'. In het najaar van 2018 is 'Als docent 2' uitgekomen.
Reacties