Hoe draag jij bij aan verbinding?
14 juni 2021
“In alle debatten wordt de hoop op de jeugd gevestigd, gaat het over wat wij onze kinderen en jongeren allemaal wel niet zouden moeten leren, maar gaat het nauwelijks over onszelf: wij volwassenen.” Daphne Clement schreef een column over de kunst van het goede voorbeeld geven.
Er is een debat over de kunst van het ruziemaken.
Er is een debat over het creëren van gelijke kansen in het onderwijs.
Er is een debat over burgerschapsonderwijs.
Er moet veel in het onderwijs, want we leven tenslotte -veel meer dan vroeger- in een samenleving waarin de tegenstellingen steeds groter worden. Polarisatie, radicalisering, segregatie. Superdivers ook, nou nee, inmiddels zelfs hyperdivers. Waarden conflicteren, niks is meer vanzelfsprekend, oude vertrouwde gemeenschappen vallen uit elkaar en tegelijkertijd niet want de radicale islam en de bubbels en Black Lives Matter en het Internet, blablabla.
In alle debatten wordt de hoop op de jeugd gevestigd, gaat het over wat wij onze kinderen en jongeren allemaal wel niet zouden moeten leren, maar gaat het nauwelijks over onszelf: wij volwassenen, mensen van vlees en bloed die ook maar wat doen, die zin proberen te geven, zin proberen te maken. Hoe kunnen wij kinderen leren ruzie maken als we zelf, gezien het aantal vechtscheidingen en het publiekelijk mensen afzeiken, alle basisregels van de kleuterschool aan onze laars lappen? Hoe kunnen we jongeren laten ervaren wat gelijkheid is als we zelf al dan niet bewust voortdurend oneerlijke keuzes maken? Hoe kunnen we de jeugd de waarde van democratie bijbrengen als we zijn vergeten of niet ervaren hoe belangrijk die is voor vrede en vrijheid?
Ja mensen, er staat ons wat te doen. Eerst luisteren dan praten. Eerst denken dan doen. Eerst bezinnen en dan gauw beginnen. Want dit gaat niet over de jeugd, de toekomst en idealen, dit gaat erover hoe we het in het hier en nu beter kunnen doen. Niet alleen de mensen die elke dag met kinderen en jongeren werken, wij allemaal. Pas dan kunnen we tonen wat we bedoelen.
Begin daarom vanavond met het stellen van de vraag hoe jij vandaag hebt bijgedragen aan verbinding. Voor degenen die van deze term kotsen: vrijheid, gelijkwaardigheid, geluk, plezier, liefde -geef het een naam- zijn ook een optie. Begin simpel of juist niet. Wees niet boos op jezelf als het niet helemaal lukt. Je bent ook maar een mens, net als alle anderen. Morgen weer een kans.
Als je ‘m grijpt.
Daphne Clement begeleidt professionals en teams bij het creëren van een inclusief klimaat met behulp van verbindende communicatie.
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in Pedagogiek in Praktijk en is met toestemming overgenomen.
Reacties