'Weten hoe belangrijk het is om via de wetenschap mijn praktijk als leraar te toetsen'

9 juli 2012

Er wordt constant tegen me gezegd dat ik me als een professional moet gedragen, schrijft Jelmer Evers. leraar bij UniC in Utrecht. Dat ik bij moet blijven, me moet laten nascholen. Dat doe ik zeker en ik professionaliseer me suf. Ik lees, schrijf, deel. Alles wat je van een goede docent mag verwachten. Alleen wordt dit nauwelijks ondersteund. Ik kan alleen wetenschappelijke literatuur benaderen als ik naar de Universiteitsbibliotheek in Utrecht ga. Als student kon ik overal online bij via mijn studentenaccount, dat wil ik als docent ook.  Hij komt zelf met een handreiking. Lees...

Zaterdag tweete ik het volgende:

Waarom hebben docenten eigenlijk geen standaard toegang tot wetenschappelijke onlinebibliotheken? @MinOCW
— Jelmer Evers (@jelmerevers) July 7, 2012

Kennelijk was ik niet de enige, er volgden elf retweets en een leuke discussie (zie dezestorify).

Ik wilde graag een artikel lezen die ik via een blogpost had gezien. Het artikel betrof de kwaliteit van ervaren professoren ten opzichte van minder ervaren professoren. De minder ervaren professoren scoorden beter in de beginnersvakken, terwijl de ervaren professoren beter scoorden op de verdiepingsvakken. Een van de conclusies was dat de beginnende professoren meer aan teaching to the test deden. Een onderwerp dat me erg interesseert.

Maar wat bleek? Voor de zoveelste keer kon ik het artikel niet lezen, omdat het achter een betaalde firewall zat. Alleen via een online abonnement via een universiteits/hogeschool bibliotheek kan ik het lezen. Gefrustreerd zette ik dus de tweet online. Het is me sinds het begin van mijn docentencarrière al een doorn in het oog dat ik niet bij wetenschappelijke literatuur kan. Ik wil artikelen lezen op het gebied van geschiedenis, internationale betrekkingen, (vak)didactiek, pedagogiek, onderwijs en ict, innovatie, organisatie, etc.

Als ik echt iets wil hebben, dan lukt me dat ook wel. Als het echt niet anders kan ga ik wel naar de unversiteitsbibliotheek of via mijn netwerk. Ook met dit artikel lukte dat. Ik kreeg het al snel ongevraagd via de mail binnen (met dank aan @jantina!). En via Google scholar, Google books en een KB abonement kom je wel een eindje, maar ook weer niet heel ver.

Er wordt constant tegen me gezegd dat ik me als een professional moet gedragen. Dat ik bij moet blijven, me moet laten nascholen. Dat doe ik zeker en ik professionaliseer me suf. Ik lees, schrijf, deel. Alles wat je van een goede docent mag verwachten. Alleen wordt dit echter nauwelijks ondersteund. Ik kan alleen wetenschappelijke literatuur benaderen als ik naar de Universiteitsbibliotheek in Utrecht ga. Als student kon ik overal online bij via mijn studentenaccount, dat wil ik als docent ook. Een beetje professional krijgt de ondersteuning die hij nodig heeft om zich te ontwikkelen en om bij te blijven. Daar hoort goede toegang tot wetenschappelijke literatuur bij.

Ik verzuchtte dan ook het volgende: "Met toegang tot wetenschappelijke literatuur zou ik me ook een stuk serieuzer genomen voelen in mijn beroep‪#imago‬ ‪#beroepseer‬ ‪#randvoorwaarden" ‬Het gebrek aan ondersteuning hierin zegt ook iets over hoe mijn werk als docent wordt gezien. Het is kennelijk helemaal niet nodig om dit te faciliteren. Niets is minder waar. Op al die verschillende vlakken (pedagogiek, didactiek, vakinhoud) weet ik hoe belangrijk het is om mede via de wetenschap mijn praktijk te toetsen en me op nieuwe ideeën te brengen. Dat geen onderwijsbestuurder, politicus, vakbond of ambtenaar op OCW op dit idee is gekomen, zegt ook veel over het leiderschap in het onderwijs en hoe zij naar mijn beroep kijken.

Hier is een handreiking: veel VO-scholen zijn al als opleidings- of onderzoeksschool gekoppeld aan universiteiten en hogescholen. Breid dat uit en laat elke hoger onderwijsinstelling dienen als 'regionale kennishub' voor docenten met bijbehorend online abonnement, zodat ik vanuit school of thuis de literatuur kan lezen die ik nodig heb om me te blijven ontwikkelen.